Холдор Вулқоннинг ижодий саҳифаси.

                                                                          
Мизхаппарнинг   қирқ  бешинжи   мактуби

 Хозир одамлар ўкрап йиғлап, Қурумбўйди горбиль тахтадан ясалган товутини ўравоп , тиз чўкип осмонга қораганларича : - Бизди етим тейлап, хайр – маъзирдиям нася қиб қай манзилларга ровона бўлдингиз, Олий ҳазрат?! Биз энди сизсиз қайтип яшеймиз?! Суветсиз, вадапереводсиз, газсиз, қохратан қиш пайитлар бизга қоп – қоп вадалар берип қўйнимизди пуч янғаққа тўлдирип далда берариттингиз, кўйнимизи кўтарариттингиз! - деганларича порят чекса керак деп турсак, халойиқ йиғлашти ўннига осмонга қорап: - Э, Худо, ўзинга шукр! Золим диктатордан қутилиппиз! - деса бўлама? Биттаси Қурумбўй ёткан товутка қорап: - Ахир ўлибсану, элди қонини ичкан хорам узулик! Мангу яшейман деп ўйлўвмидинг?! Ашнақа, ҳамма нарсани чегараси бор! Яденни атхўтланни бизга бермей ҳамтовоқларингминан бўлашиб олувдинг! Энди у яденний атхўтланни гўринга арқалап кетасами?! Тағин уни товутка соб гулчамбарларга ўрап қўйишканичи! Бу иплости ўлигини қайга кўмишсаям топиб мозорини устига хашамахлик хожатхона қурамиз! Товутини қоренар уни! Э, тупурдим сени товутинга, марррррррррррррррррраз! Ааааааххххқққ , тфу! - деб бақирди. У одам энди нутқини якунлаганиди, ўртага ёғоч аяғини дўқиллатип Хуббихон чиғип келди. Махалла камкет унга сўз берип : - Энди сўз Чўпайип калхўзини гули, укахоним, қишлағимизди фахри иттихори Хуббихонга ! - Деди. Хуббихон ёғоч аяғини қашлавоп гапира бошлади: - Ҳууурмаааҳлик қабладошларим! Ҳаммаларингди бугунги муборак айёмминан чин юрехтан табриклеман! Муна, уйинг куйгур махлуқ Қурум Қотилам ўлипти!Бу жувонимаааа ўлгур бошлиқ каллакесарлар тўдаси қишлағимизда истиқомат қиледоғон қанча - қанча ургатилган, семиз – семиз, зотлик итланни сўйип қозонга босип , араққа закиска қворишти! Муна тешип чиғипти! Бу ғозонбўғур сепаратис бўлгинчи Чўчқахонани олахида дўлат қип ўзим пирзидин бўламан деп харакат қилди! Улардан ўзимизам итларимизам қутулди! Қурмлер капут! Хаппар капут! Каннейчи ука, ўргулей, "Тановар" минан “Чаман ичра” га чонг, бир ўйнейк   Мукарам   Турғунбойипка   ўхшап! - деди

- Йўқ! “Дучава” га чосин, “Дучава” га! - деп бақирди пакана теппакал, қўллари гориллани қўлларига ўхшедоғон кимса чийилдақ овозминан қўлларига таянип югирип.

• Э, “Ўлсин жинни” га чол, “Ўлсин жинни” га ! - деди яна биров йўл – йўл тўнини бир енгини чечип ўйинга чушиш учун таялланип. Хуллас, каннейлар ғат – ғут қиб, сунней нола айлап, ноғоралар зарбидан ховолар зириллади. Чапайиплик оломон ғайратминан рақска чушип кетти. Сув сепилган чўчқахона хавлиси кач -кач бўп батқаққа айланип оломонди юзига лойлар япиштики, уларди аптини кўрсангиз булар батқақ шайтонлари шкилик деп қўрқиб кетариттингиз. Бир маҳал қорасак, Йўлдашвўям уларга қўшилип ўйинга чушяпти.Охири Қурумбўй чидомей горбиль тахтадан қилинган товутти қопқоғини тевип тейлап ўннидан турди дагин: - Стооооп,   эй   диктатор   халқ! Нимага    танса   чушишяпсан?!   Эненга   тўй   келдима? Вой, иблисларей, ё  мени ўлди деб ўйлашувдингма?! Чучварани хом санапсанлар! Ўзбек халқ мақолаларини ўқимаганакансанларда а, совотсизлар?! Мен ўлмиман! Чунки мен   ёмонман! Ёмонга ўлим йўқ   деган   ота - буваларимиз! Сенлар бўса буни тескарисисанлар!Ўзларингдан кўрларинг! Ким сенларди яхши бўсин депти?! Яхшига кун йўқ деган машойихлар! Значт, наша дяла правое и побида как говорится, за нами! Қоренар! Қишта совқатканимиш булар! Энди совқатишмесан! Нмагаки, сенларга атап икки қавахлик махсус, таги новвойхона усти темир катакомба иморахланни қурип қўйимман. Энди ҳамменг аши типавўй биноларга кўчиб ўтасанлар! Хозир бир – икки даррадан дубинка йийишвогин кридитка. Қизилкарвон Йўлдашин! Ўртағ Дучадонувичти қапастан чиқарвонг! Бир буларди дубинкаминан абработка қип астар – пахтасини айрип тейласин! Ревалютисия номиминан буюраман! - деп бағирди. - Хўп бўлади, жонопи олийлари! - деди Йўлдашвўй бешюлдуз қадалган қозонсимон яғир дўпписини пешанасига кийип чес берип. Бу гапларди эшитип оломон ўйинга чушишдан тўқтади. Йўлдашвўй турмани камендантига ўхшап Дучадонувич панжараларини ғажияткан қапасти очятувди оломон қўрқип ортига чисталлиди. Қапас очилиб ундан Дучадонувич тўрт аяқлап югирип чиқувди одамлар қўрқувдан қочиб кетиштиям эсидан чиғорип қўйишди. Дучадонувич бўса қапастан чиқа солип Йўлдашвўйди бошига дубинкаминан урди. У дубинкаминан Йўлдашвўйди бошига урўврди, урўврди. Оқибатда Йўлдашвўйди пилтаси чиққан яғир дўпписи йиртилиб бошида нашвати накдей келадоғон ғурра пойда бўлди. Йўлдашвўй қушидан кетип