Холдор Вулқон
Холдор Вулқоннинг"Хаппарнома" асаридан
Мизхаппарнинг
қирқ бешинчи мактуби
Бозор куни
Қурумбўй партиямиз озаларини жийнаб
экстренний савешания ўткизди. У тарихий йиқилиш қахнашчиларига мрожайт
этип: - Дўсларим, муна шунча йил
сиёсий похолиятминан шуғилланип
турлик – туман қохраманликлар
кўрсаттим. Энди ғалвирди сувдан
кўтарадигон воқтам келдиёв назаримда.
Халқим мени чидаб бўлмас даражада
севишини билсамда, бунга яна бир
бор ишонч ҳосил қилиш учун
халқимди синаб кўрмахчиман. Эттага
мени ўлди деп бутун дунёга эълон
қиламиз. Бу шум хабарди эшитган
дунё халқлари ёппасига кўчага чиғип
пойиздек чинқирип порят чекворса
керак. Кўпчилик одамлар дунёда
Қурумбўйсиз яшашти тасаввур қиломиман
деп чушкунликка чушип ўзини - ўзи
ов милтиғиминан отиб қўйсаям
керак. Дўлатлар мотам эълон қиб
байрақларини тескари илиб қўйишлари
аниқ.. Роса зўр томоша бўлади. Силар
қотор бўп кеганларга келинар,
келинар, хуш кўрдик, раҳмат деп қўл
қовуштириб атейлаптан йиғлаб
турасилар. Мен товутти тирқишидан
буйтип кузатиб тураман. Тағин шайтон
васваса қиб кулворип ўтирменар.
Кулгинар қистаса тиндағинарга
қорасенар кулгинар тўқтейди – деди.
Бу, ўлганингиз
ҳақидаги сўвиқ ҳабарди оненгиз
эшитсалар хапа бўмейдиларми, жонопи
олийлари? - деди Йўлдашвўй.
- Йўқ, набарўт,
ўлганимди онам эшитса раса
суюнади. Бияғидан ташвиш қменар –
деди Қурумбўй. Биз хўп деп чўчқахона
томидаги гарбиль тахталарди чиғорип
улардан Қурумбўйди бўйига ва
энига мослап қўлбола товут ясадик.Ўт
– ўланлардан гулчамбарлар таяллап
чўчқахонани тозаладик. Ярим кечаси
Қишлаққа бориб гузарда кўринган
одамларга шум хабарди еткизип,
эттага Чўчқахонада шавкатлик
қохраман, марҳум импературимиз
Қурумбўйминан камминустик видолашув
кечаси бўлади. Ҳамменарди бу
шодиёнага лутпан таклип этамиз
дедик. Эттасига саҳар чўчқахонага
бориб шимларди пойчасини шимадалап
ариқчага ўтигимизминан чушвоп
курахта описимизди хавлисига,
йўлларга кўллатиб сув сепдик дагин
Қурумбўйди горбиль тахтадан
ясалган товутка ёткизиб қотор бўп
қўл қовуштирганимизча видолашувга
келадиган халойиқти кутиб турдик.
Туврасини айтсам, одамларди
Қурумбўйминан видолашгани келишига
ишанмаганидим. Хота қиғанаканман.
Бир маҳал пода йўлида чанг – тўзон
кўтарилиб изағдан турнақотор бўп
келяткан Чапайипликлар оломони
кўнниди. Улар яқинлашкан маҳал
Қурумбўй товутти тирқишидан
эхтияткалликминан қорап бизга: - Ана,
кўрдинами? Энди ишандинами , халқ
мени тоқат қиб бўлмас даражада
севишлигига?! Хозир уларди товутимга
бош урип саннаб, одамди юрак –
бағрини тилка – пора қиворедоғон
аянчлик гапларминан йиғлашини ўз
кўзинарминан кўрасилар! Эҳ, кампахоллик
қурсин, камийра бўғанда бу тарихий
кадлланни келажак овлат учун
мангунут лентасига мўхрлап
қўяриттик! Ана жангир – жунгирминан
собит майда қадам тейлап Хуббихону
Маҳалла камкетам одамларди олдида
келишяпти! Пақат шойтан восвоса
қиб кулворменар, хўмми? - деди . Биз
хўп деп қўл қовуштирганимизча
қовоғимизди уйип мийманларга
шикаста овозминан: - Келинар, келинар,
қона ичкарига , мархабат – деб
турдик. Хозир одамлар ўкрап
йиғлап, Қурумбўйди горбиль тахтадан
ясалган товутини ўравоп , тиз
чўкип осмонга қораганларича : - Бизди
етим тейлап, хайр – маъзирдиям
нася қиб қай манзилларга ровона
бўлдингиз, Олий ҳазрат?! Биз энди
сизсиз қайтип яшеймиз?! Суветсиз,
вадапереводсиз, газсиз, қохратан
қиш пайитлар бизга қоп – қоп
вадалар берип қўйнимизди пуч
янғаққа тўлдирип далда берариттингиз,
кўйнимизи кўтарариттингиз! - деганларича
порят чекса керак деп турсак,
халойиқ йиғлашти ўннига осмонга
қорап: - Э, Худо, ўзинга шукр!
Золим диктатордан қутилиппиз! - деса
бўлама? Биттаси Қурумбўй ёткан
товутка қорап: - Ахир ўлибсану,
элди қонини ичкан хорам узулик!
Мангу яшейман деп ўйлўвмидинг?!
Ашнақа, ҳамма нарсани чегараси
бор! Яденни атхўтланни бизга бермей
ҳамтовоқларингминан бўлашиб
олувдинг! Энди у яденний атхўтланни
гўринга арқалап кетасами?! Тағин
уни товутка соб гулчамбарларга
ўрап қўйишканичи! Бу иплости ўлигини
қайга кўмишсаям топиб мозорини
устига хашамахлик хожатхона қурамиз!
Товутини қоренар уни! Э, тупурдим
сени товутинга, марррррррррррррррррраз!
Ааааааххххқққ , тфу! - деб бақирди.
У одам энди нутқини якунлаганиди,
ўртага ёғоч аяғини дўқиллатип
Хуббихон чиғип келди. Махалла камкет
унга сўз берип : - Энди сўз Чўпайип
калхўзини гули, укахоним, қишлағимизди
фахри иттихори Хуббихонга ! - Деди.
Хуббихон ёғоч аяғини қашлавоп
гапира бошлади: - Ҳууурмаааҳлик
қабладошларим! Ҳаммаларингди бугунги
муборак айёмминан чин юрехтан
табриклеман! Муна, уйинг куйгур
махлуқ Қурум Қотилам ўлипти!Бу
жувонимаааа ўлгур бошлиқ каллакесарлар
тўдаси қишлағимизда истиқомат
қиледоғон қанча - қанча ургатилган,
семиз – семиз, зотлик итланни сўйип
қозонга босип , араққа закиска
қворишти! Муна тешип чиғипти! Бу
ғозонбўғур сепаратис бўлгинчи
Чўчқахонани олахида дўлат қип
ўзим пирзидин бўламан деп харакат
қилди! Улардан ўзимизам итларимизам
қутулди! Қурмлер капут! Хаппар капут!
Каннейчи ука, ўргулей,
"Тановар" минан “Чаман ичра”
га чонг, бир ўйнейк Мукарам Турғунбойипка ўхшап! - деди
- Йўқ! “Дучава”
га чосин, “Дучава” га! - деп бақирди
пакана теппакал, қўллари гориллани
қўлларига ўхшедоғон кимса чийилдақ
овозминан қўлларига таянип югирип.
Э, “Ўлсин
жинни” га чол, “Ўлсин жинни” га !
- деди яна биров йўл – йўл тўнини
бир енгини чечип ўйинга чушиш
учун таялланип. Хуллас, каннейлар
ғат – ғут қиб, сунней нола айлап,
ноғоралар зарбидан ховолар
зириллади. Чапайиплик оломон ғайратминан
рақска чушип кетти. Сув сепилган
чўчқахона хавлиси кач -кач бўп
батқаққа айланип оломонди юзига
лойлар япиштики, уларди аптини
кўрсангиз булар батқақ шайтонлари
шкилик деп қўрқиб кетариттингиз.
Бир маҳал қорасак, Йўлдашвўям уларга
қўшилип ўйинга чушяпти.Охири
Қурумбўй чидомей горбиль тахтадан
қилинган товутти қопқоғини тевип
тейлап ўннидан турди дагин: -
Стооооп, эй диктатор халқ! Нимага танса чушишяпсан?! Эненга тўй келдима? Вой, иблисларей,
ё мени ўлди деб ўйлашувдингма?!
Чучварани хом санапсанлар! Ўзбек халқ
мақолаларини ўқимаганакансанларда
а, совотсизлар?! Мен ўлмиман! Чунки
мен ёмонман! Ёмонга ўлим йўқ деган ота - буваларимиз! Сенлар бўса буни
тескарисисанлар!Ўзларингдан кўрларинг!
Ким сенларди яхши бўсин депти?!
Яхшига кун йўқ деган машойихлар!
Значт, наша дяла правое и побида
как говорится, за нами! Қоренар!
Қишта совқатканимиш булар! Энди
совқатишмесан! Нмагаки, сенларга
атап икки қавахлик махсус, таги
новвойхона усти темир катакомба
иморахланни қурип қўйимман. Энди
ҳамменг аши типавўй биноларга
кўчиб ўтасанлар! Хозир бир – икки
даррадан дубинка йийишвогин кридитка.
Қизилкарвон Йўлдашин! Ўртағ Дучадонувичти
қапастан чиқарвонг! Бир буларди
дубинкаминан абработка қип астар –
пахтасини айрип тейласин! Ревалютисия
номиминан буюраман! - деп бағирди. -
Хўп бўлади, жонопи олийлари! - деди
Йўлдашвўй бешюлдуз қадалган
қозонсимон яғир дўпписини пешанасига
кийип чес берип. Бу гапларди
эшитип оломон ўйинга чушишдан
тўқтади. Йўлдашвўй турмани камендантига
ўхшап Дучадонувич панжараларини
ғажияткан қапасти очятувди оломон
қўрқип ортига чисталлиди. Қапас
очилиб ундан Дучадонувич тўрт
аяқлап югирип чиқувди одамлар
қўрқувдан қочиб кетиштиям эсидан
чиғорип қўйишди. Дучадонувич бўса
қапастан чиқа солип Йўлдашвўйди
бошига дубинкаминан урди. У
дубинкаминан Йўлдашвўйди бошига
урўврди, урўврди. Оқибатда Йўлдашвўйди
пилтаси чиққан яғир дўпписи
йиртилиб бошида нашвати накдей
келадоғон ғурра пойда бўлди.
Йўлдашвўй қушидан кетип йиқилгач
Дучадонувич Мамадиёрга тейланди.
Мамадиёр жон соқлаш нийятида
ўписка қораб қочувди Дучадонувич
уни қувлаб етиб дубинкаминан
уриб – уриб остонага сулайтип
қўйди. Қорасак вазият жиддий.
Дучадонувич менминан Қурумбўйга
қораб югиряпти. Биз ояхланни қўлга
об бор кучимизминан югирганимизча
қишлаққа қораб қочвордик. Яхши
денг, Дучадонувичти аяғларига
тиканлик симлар ўралашиб қоб пахса
дуволди тагидаги хандакка қулади.
Эшак семирса эгасини тевади
тегани шу бўса керакта, Сайтмират
ака. Майли эмаса, мен пойма – пой
ўтигимга япишкан лойларди
чўпакминан тозалашим керагиди. Узур
а, ака. Хўп соғ бўлинг. Эҳтиромминан
Укангиз қизиласкар Мизхаппар.
8 инжи июль,
2009 инжи йил. Кеч сохот 6 дан 27 минт
ўтти.
Чапайип калхўзи,
Чўчқахона.
|