Холдор Вулқон
Ғаройиб ҳикмат
Соя каби изимдан
қолмай,
Мен юраман
ўзимни пойлаб.
Ўз ҳақимда
йиғиб маълумот,
Кузатаман ўзимни
ойлаб.
Кўролмайман,
қийнайди хасад,
Бўғиб қўйгим
келар ўзимни.
Қани энди иложи
бўлса,
Қошиқ билан
ўйсам кўзимни.
Фалон пайтда
пистон қилдим деб,
Хукуматга
еткиздим чақиб.
Ўз – ўзимни
сотганим учун,
Ўрден берса
юрарман тақиб.
Хайрон бўлманг
илхомим қайнаб,
Қалин – қалин
китоблар ёзсам.
Сўнг кўролмай
ўзимга – ўзим.
Чуқур хандак,
лахадлар қазсам.
Мен ўзимга
қиламан тухмат,
Тўплаб чиркин,
сассиқ сўзимни.
Ёвуз мазҳаб
аъзоси дея,
Қаматаман охир
ўзимни.
Зерикканда
тополмай эрмак,
Ўз – ўзимни
қиларман мазах.
Дейман ўзбек
эмассан, ўзим,
Сен Чукчасан,
Тожик ё Қазақ.
Соқол қўйиб
олибсан, аблах,
Сен ҳам диндор
бўлдингми, эчким?
Лекин нима
гунох қилдимки,
Яқин келмас
ёнимга ҳеч ким?
Балки, шундан
насибам ғурбат,
Ватаним йўқ,
кийимим жулдур.
Элдан ажраб
хору зор бўлиб,
Яшашимнинг
сабаби шулдир?..
2009 йил, 15 май.
Тунги соат 11 дан 55 минут ўтди.
Торонто шаҳри,
Канада.