Пайшанба, 09.01.2025, 12:24 | Главная |
Наш опрос
Саҳифани баҳолаш
Жами жавоблар: 20
|
Главная » 2008 » Сентябрь » 22 » Mizhapparning o'n beshinchisi
Mizhapparning o'n beshinchisi | 07:04 |
Мизхаппарнинг ўн бешинчи мактуби
Яқинда чўчқахона осмонидан турналар карвони учиб ўтди. Қурумбўй ювиловриб хилвираб кеткан тўпписини буйтип силкитиб қушларминан ҳайрлашти. Биз чўчқахонани томидан туриб турналарни то кўздан йўқолгунича кузатиб турдик. Қурумбўй томдаги ҳас – ҳашаклардан трубкасига зичлаб тиғип туташтириб босиб – босиб чекти дагин, чуқур хўрсиниб қўйди.Турналар учиб кетгач Чапайип калхўзини талалари хувиллаб қолди. Шуйтип хапўлиб ўтирсак, изағдан қўшни маҳалладаги чач оладағон сотараш Қирарвей валспетини хайдап тўйга чақириб қолди. Бизди қоринларимиз очлигидан кема - кема бўп ичига чўкиб кетганийчун камандуримиз: - Ошга чақиришяпти! Мы спасены, товарищи красноармейцы! – деб қийқирди . Кегин қизил бешюлдуз қадалган тўпписини бошига кийиб: - Қизил эскадрон! По коням! - деп бақириб ўзини томдан ташлади. Қурумбўйди кетидан бизам таппа - таппа ерга сакрадик. Гиэнага роя қилейк деп кўлмак сувда қўлларимизди ювиб қўлтиққа артиб тўй бўляткан уйга қораб истройса бўп жўнадик. Камандур бақирди: - Раз, раз, раз , дува три! Раз... Выше ноги! Подтенитесь, гувардия қизиласкар Йўлдашин! Красногвардейц Мизхаппар, не отставайте! Раз, раз... Роттаааааа заппеее вай! - Қайси қўшиғди айтамиз, камандур?! – деди Мамадиёр. - “Шавкат етим”ди айтинар деди Қурумбўй. Кегин пикри ўзгариб йўқ, Яхшиси “ Дарвеш хопиз”ди қўшиғини айтинар - деди у. Хўп бўлади - деди Мамадиёр. Кегин қайрақ тошларди шақиллатип Камандуримизди севган қўшиғини айта бошлади. Биз унга жўр бўлдик:
Ҳар тонг қараб ойнага, Дейман менинг ғамим йўқ. Мен соғломман, мен зўрман, Ташвишим йўқ, камим йўқ. Ғанимларим бор, лекин Мен улардан қарз эмас. Ҳеч қайсиси жонимни Тикишимга арзимас. Хомуш бўлар баъзилар Сочин оқин санашиб. Менга эса турибди Ажинлар ҳам ярашиб. Осон яшай десангиз Маслахатим олволинг Ўзингизни озгина Жинниликка соволинг. Ғам сўзидан ўзимга Шодлик сўзин ясайман. Мен шунақа ўзимни Хурсанд қилиб яшайман.
Қўшиғ айтип қайроқларди шақиллатип чумбр чақа , чумбр чақа чах чақа чум чум қп махаллага кириб борганимизда одамлар хойран бўп пахса деволлардан мўйинларини чўзип қорашга бошлади. Болачалар қизиғип қий – чувминан бизга эргашти. Қурумбўй тош отсаям, гувала отиб қувласаям келишўврди. Тўйхонага яқинлашганимизда каннайчилар ВОХОХУуууууууууууу! ВОХОП! деп каннайди чолип ноғоралар Гамба гамбл! Гамбла гамбл! деб уйларди деразаларини зириллатди. Тўйди эгалари буйтип қўлини қовуштирип: - Келинар, келинар. Қани ичкарига мархабат - деп туришипти. Бир маал, Мамадиёр қўшиғди ўзгартириб : - Э, тўйлааааар мубоооооо рак! Тўёоооона бўўўўўўўлсун! - дея дароматти до дан опқолувди тўйди эгалари қайси тўёнани айтишяптийкин дп қўлимизга хойран бўп қорашти. Бизди қўлимиз хутти Искандар зулканнайди қўлига ўхшап бўм – бўш. Ширдайганимизча тўйга кириб бордик. Бир шиппакроқ одам боракан югирдагига : - Ҳайпилла! Хўй, Ҳайпилла!Лаллаймай хушёр қайна! Манави мийманларди ичкарига бошламесами! – деди. - Қайси маймунларди?! - деди Ҳайпилла. - Э, маймунмас мийманларди дияппан! – деди шиппак. Ҳайпилла узр сўрап бизди эшик – деразаси панжаралик уйга бошлап кирди. Биз истроевой одимларминан ашулла айтип ичкарига кирдик. Кирсак , уй казо - казо мийманларга хокимчаларга, проклятурада ишледақан триговчиларга, смбшнигу мелиса – ментка тўла экан. Ичкарида Қурумбўй “ Ротта, волна! ” деди. Мен: - Разрешите обратится, ўртақ генрал летнант – дедим Қурумбўйга. – Валяй – деди Қурумбўй. - Бу, ўтикларди чечип кирамизми ё ўтикминан ўтирўрамизми? - дедим мен. Э, шунақа зиёпаттаям ўтигиминан ўтирадими қизилялангаяқ деган? Айб бўмийми ахир. Яна душмоний тарбия ўқитувчиси, зиёлийсиза! – деп бақирди Қурумбўй. - Ахир, элим деп юртим деп куйип - ёнип яшаб тоғу тошларда ярим йилдан бери ювинганимиз йўқ. Неччи ойлардан бери ўтикларди чечмей ухлеймиз – дедим мен. Приказ камандира не рассуждается! - деди қурумбўй. - Чучунарлик, ўртақ камандур ! – дедим мен. Шуйтип денг паженник камандада ишлейдақан поччам совғага берган ўтигимди чечиб пайтамалар қуриб турсин деб батаряга яйиб илип қўйдим. Қурумбўям қўнжилик патинкасини чечти. Ўшинда мотанатлик, пидоий камандуримизди пайпахларини кўрип унга рахмимиз кеп порят чекворишимизга жичча қолди. Тескари кийвоған сариқ пайпағлари илма тешиг бўпкетипти бечарани. Йўлдашвўй аяғига пайтама ўрамей ўтикларини қўлантаяқ кийволўрганакан. Ўтигини чечувди миндей кўзимди қириминан сарасап сосам, бечарани аяғидаги тиндағлари ўсип айиғди тиндағларига ўхшап кетипти. Қалмағўпкетипти, жонвор, қалмақ. Мамадиёр бўса шуввало уринибам аяқ кийимларини чечомади. Пояпзаллари этиминан бирикип аяғини довомига айланиб кетипти шкилик. Бечара ноилож пиймаларини чечмей ўтирўврди. Бир маҳал казо – казо мийманлар галустугини буйтип бўшатип хово етишмаяпканга ўхшап йўталишка бошлади. Уларди тутқанақ дарди бораками билмийман, кўзлари ғилайланиб ҳаммаси қушидан кетип қолди. Биз энди сиёсий курашларди оловлик сўқмоқларида бунақа пожияларди кўрўрип дийдамиз қатип кетканта. Дастахондаги монти, чучвара, қази – қарта, табака, оливье, шашлик, сомса, қатлама, чакчак, тамоми нози нигматларди бир чеккадан чушурўрдик.. Шуйтип қовун – торғизлардиям паққос чуширгач, қоған - қуткан ноз – ниғматларди достохонга чигип орқаладик дагин порррр – пор кекирип ўтигларимизди наридан бери пойма - пой кийиб ташқарига чиғдик. Чиғсак, тўйди эгалари ҳалиям қўл қовуштирип турганакан. Буйтип : - Хуш кепсилар, хуш кепсилар деп. Бизам ; - Раҳмат, кам бўменар. Маза қлдик . Баракалла, баракалла - деп миллатдорчилик билдирип чўчқахонага қорап юрдик истраевўй шагминан. Пахса дуволларди нураган жейтларидан хотин – халаж дашттаги юмронқозиқларга ўхшап қораб: - Тезрақ келинар! Акейниям чақир! Ҳалиги қизиқчилар қайтип келишяпти! – деп бизди кўрсатиб бир – бирларини чақиришди. Биз уларга ихтибор бермей қороргохимизга қайтип нози – нигматларди описта қолдирдик дагин, чўчқахона атропига эгри – бугри қозиқларди қоқип тиканлик симларди торттик. Қора халқ қўзғаллип оқ уйимизга хужум қмасин деп.Ишлаган одамди қонни тез очаракан. Кун ғарпка оққанда тўйдан опкеган нигматларминан тамадди қилятсак ташқарида одамлар чақирип қолди. Ҳойнахой қора халқ келди шкилик деп арматураларди газитага ўрап чиғсак тўрт напар шлампа кийган ажнабий одам турипти. Қўлларидаги пакетларда майда – чуйда. Арқаларида узууууун лимузиниям турипти. Хойран бўп: - Кто вы? Что вам угодна? - десак, улардан бири : - Ҳай, френс, ҳавайу? Искюзми, Биз Америкадан келувдик, зарил ишминан. “Кизл янангайўклар” партиясини офиси, анака, карўргўйи шу ерми? Дес вон ис ювр вайт хаус? - деди . - Ҳа, нимайди? – деб соволга соволминан жувоппарди Қурумбўй. Бу гапти эшитиб ажнабий хурсант бўп кетти. - Э, ҳайрият, топиб келипмиз - деди у шодланиб. Кейин пакетдаги майда чуйдаларни бизга топширди. - Арзимас мозорбосди нерсалар. Виски, пица, эни тенг фром де Юнайтет Стейт оф Американ - деди у. Биз : - Овора бўпсиларда – деб уларди ичкарига таклип қлдик. Хорижий делегация опис томи ўпирилиб тушиб босиб қомаса бўлди деган ховотирминан кириб чўчқаларди тўнкарилган охурига қаторлашип ўтиришди дагин мизокарани бошлаворишти. - Мистер Кумбрвўй, Биз зора атом уруши бошланип қоса деган эзгу нийят билан бундан беш – ўн йил оввол завод курип унда сон – саноқсиз пртавагаз ишлап чикарганидик. Бугун заводимиз, фектурадаки бизнесимиз банкрот бўлди, ю нов? Бикоз, биз кутган атом уруши бўлмади. Одамлар пртавагазларимизни сотиб олмаяптилар. Ю андрстейн? Сў, бизлар эшиттик. Сизда ўзидан ўта захарлик хид чиқарадиган кимёвий пайпоклар билан пайтамалар бор экан. Шуни бизга сотсангизлар. Плиз. Шоятки биз у пайпоқ ва пайтамаларни махсус столбларга илип қўйсак захарли хиддан бўғилган минг – миллион одамлар пртавагазларимизни сотиб олишса. Бизам беш – тўрт сўм пул топсак дегандик. Агар бу масалада бизга ёрдам берсангизлар описингларди бепул евро ремунттан чиқарип оқ уйларингни юз қаватли баланд пўлат панжара билан ўраб берамиз. Оппозиция хужум қиса панжара найзаларига шимлари илиниб йиртилиб кетади, ю нов? Кейин анави лимузиндиям сизларга қолдирамиз - деди. Бу гаплардан Қурумбўй ўйланиб қолди. Кегин трупкасига хашакларди зичлап тиғип, туташтириб чекди дагин уни таржимонга узатди: - Чекасизми, дўслик трубкаси – деди у . Таржимон: - Тенк ю со мач, сэр - дедида, трупкани чекти. Чекиб хашагди аччиқ тутуни ўпкасига санчилиб қолдими билмийман, йўталўрип, йўталўрип копыта откинуть этишига жичча қолди. Анчадан кегин ўзига кеп : - Оооо, верай бад! - деди кўзларидан яш чиғип.Йўлдашвўй носқовоғини олиб бир чеким нос отдида, носқовоғини мийманлардан бирига узатди. – Чакинг, дўслик носқовоғи. Ўзимизди ургутти носидан - деди у. Ҳалиги мийман музокара барбод бўмасин дедими, ё уям носвой чакараканми, “Окей, сэр” деб туриб носқовоқни олди дагин ундан каптига тўлғазип нос солди. Кегин ности каппа отти. Бир маҳал палакат оғзидаги ности шилиқ эткизип ютворса бўлама.. Йлдашвўй “ Ий, о- оооо!” дийишкаям улгимей ажнабий дипломатти кўзини соққаси шифтка питип қорачиғлари қаёққадур йўқолди. Кегин қутулип қоған туяга ўхшаб оғзидан оқ кўпик чиғорип қўлида носқовоқминан ёткан ерида типирчилай бойлади. Бошқа шериклари уни кўриб; - О, майн гот! Оооо, майн гоооот! Ват ю ийтинг?! Жорж, ю окей?! Мек де кол! Кол ту эмержинс! – деп бақиришти. Қурумбўй тала медисинасиминан нос чеккан ажнабийди тамағидан апараста қимақчиўлип ўтигини қўнжидан пичағини олувди ажнабийди дўслари кўтариб опқочишти. Уни опчиғип лимузинга ётқизишгач, таржимон Қурумбўйдан - нима қилдик, сэр? Кимёвий пайтоваларни сотасизларми? – деб сўради. Йўқ – деди Қурумбўй қатъий - Партиямиз ичётидаги бу кимёвий қирғин қуролини сотишга менинг хаққим йўқ. Уларни чет дўлатларга сотсам бу дахшатлик силох террористларди қўлига тушиб қолса мен гап эшитип қоламан. Бу хатарлик қуролдан минг – минглаб бегунох одамлар қирилиб кетишини хохламайман. Бу қуролминан мен ўз Ватанимга хизмат қиламан. Хўмми, век воля не видать. Мени сизлар ким деб ўйлаяпсизлар? Ўз Ватанимди битта лимузинга сотаманми? Асло!Ундан кўра пияда юрганим яхши. Гапим тамом. Хайр, приздентинарга солом айтинар. Конец цитаты. Қурумбўйди гапларидан ажнабийлар хапа бўп лимузинини итариб юргизиб жўнаб кетишти. Делегацияни кузатиб описта улар апкеган мозорбости вискини майдалап ичиб ўтирсак, бургат Кибрёхон акаминан Чапайип калхўзини райиси Бадалип кепқолди. Солом аликдан кегин уларгаям вискидан қуйдик. Бдалип вискидан хўплап Қурумбўйга : - Қримбўй, шу порахўр, хорамхўр хокимчалар жуда жонга тийип кетти. Мени қизил яланғаяқлардан яширадағон сирим йўқ. Тўғриси Чапайип калхўзини ғазнасидаги пулларди шу еб тўймас эшшакларди хорам жиғилдонига тиқдим. Энди ғўзаларди баргини тўкадиган пистецидка пул йўқ. Терим кечикиб кетяпти. Шу кадрларингминан ўтикларингди чечип қўйип захарли пайпағларингминан, пайтамаларингминан бир тала айланберишсенгчи. Хизматларингди ерда қўймиман - деди. Қурумбўй трубкасини туташтирип чекиб бир пас ўйланип турди дагин: - Майли, райис бува. Пақат мактаб болларди, пахта теримига жалп қимейсиз – деди. Райис “ Хўп” деп рози бўлди. Эттасига талаларга чиғип, паяпзалларимизди увотга чечиб захарли модда чиқарувчи пайтама, пайпахларминан пахта пайкалларди айланиб чиғдик. Ярим сохот ўтмей кимёвий захар таъсирида ғўзаларди барглари тўкилип чаман бўлиб очилган пахталар теришка тайярўлди. Буни кўрип Бадалип хурсанчилигидан - Э, омонеееееей, омооон! Деп туриб “Лазги”га ўйинга чушворди. Кегин пайпахларди, пайтамаларди заҳарлик хиди элитип қолиб гандираклаганича ёнбош – ёнбош юриб борип саёз ариқчадаги балчиққа башарасиминан йиқилди. Уни шопири ариқчадан қийналиб судрап зўрға чиқарволди. Терим тугагач раис бизга битта яғир эшак совға қилди. Аравасиям бор. Шуйтип транспорт муаммосиям хал бўлди. Хозирча шунақа гаплар, Сайтмират ака. Ҳайр, яхши кунларда кўришейк деб укангиз Мизхаппар.
21 инжи сентабр, 2008 йил. Кеч сохот 10 дан 32 милит ўтти. Чапайип калхўзи. Чўчқахона.
|
Категория: Ҳажвиялар |
Просмотров: 1219 |
Добавил: valfajr
|
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи. [ Регистрация | Вход ]
|
| |