Пайшанба, 09.01.2025, 01:04Главная

Меню сайта

Календарь новостей

«  Сентябрь 2008  »
ДшСшЧшПшЖмШмЯк
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930

Форма входа

Поиск

Наш опрос

Саҳифани баҳолаш
1. Аъло
2. Ёмон
3. Яхши
4. Даҳшат
5. Ёмон эмас
Жами жавоблар: 20
Главная » 2008 » Сентябрь » 4 » МИЗХАППАРНИНГ ЎН УЧИНЧИ МАКТУБИ
МИЗХАППАРНИНГ ЎН УЧИНЧИ МАКТУБИ
22:34
Мизхаппарнинг  ўн  учинчи  мактуби


Салом,  Сайтмират  ака.  Қурумбўйлар  қочиб чакалакзорга  кириб  кетишгач,  проумотр  менга  қораб:  -  Чакалакзорга  кириб  кетканлар  ким?  - деп  сўради.  – Ҳаааа,  уларми,  улар  партиямизди  озалари. Биз  шу  ерларда  яширин  сиёсий  похолият  олиб  борип,  револусия  қип,  сиёсий  йўлминан  дўлат  теппасига  кемақчимиз. Сизам  верталётизминан  бизди   сапларга  қўшилсез  жуда  яхшиўлариттида. Партиямизди  рохнамаси  пиласўпияни  яхши  биладаған, павқулотта   донишмент  сиёхсатчи,  қоғоз  уруши  қоҳрамани,  генрал  летнан Қурумбўй   жонаби  олийлари  бўлала  – дедим. Шунақа  демасам  бўларакан. Бу  гапларимди  эшиткач  проумотрди  пешанаси  Погранзаставадаги  шудгарди  сингари  тиришиб,  башараси  кўкариб  бужмайип  кетти. У:   “Яяяяяясно”  деди  дагин,  чўмчегидан  писталет  чиғорип  менга  ўқталди. Cўғин: -  А  нука,  аблах  халқ  душмани,  тезда  вертолётдан  сакраче!  Бўл  тез! Сенга   айтяпман! – деди. Мен  вертолёт  эшигидан  пастка  қорадиму  юрагим  ортига  тортиб  кетти.  -  Э,  эс  борми?  Парашутсиз  қайтип  сакрайман,  ахир?! -  дедим. Проумотр  огохлантирди: - Менга  қара,  Халқ  душмони,  мен  мактапта  арихметкадан  нуқул  икки  боҳога  ўқиганман. Учгача  санашти  биламан  ҳолос. Она  тилиниям  яхши  ўқимаганман. Тиниш  белгиларидан  пақат  нуқтани  биламан. Хоятинга  қўрғошиндан  нуқта  қўяман! – деди. Қорасам   вазият  тобора  жиддийлашяпти. Сакрасамам,  сакрамасамам  барибир  ўламанакан. Индан  кўра  қоҳраманларча  ҳалок   бўлей  деп  проумотрга:  -  От,  иплос,  пашист!  Ооооот, қуролсиз  одамди, номарт!!  Билип  қўй,  мен  йўқсиллар  юрагида  мангу  яшайман! Мени  келажак  авлотлар  тоабад  унутмейди!  Менга  қўйди  қийидан  мўхташам  ҳайкал  ўннатишади! Яшасин  одалат!  -  дийишимди  биламан,  аблах  проумотр  “Банғ!”  эткизип  писталеттан  менга  ўқ  узворса   бўлама. Яхши  қоратэминан шуғулданганим  асқотип  ўққа  чап  бериб  қолдим. Проумотр  писталетдаги  ҳамма  ўқларди  отти. Лекин  уларди  биттасиям  менга  тиймади. Проумотр  ўқи  қомаган  писталетини  қайта  ўқламақчи  бўп  тимирскаланятканда  пирсаттан  пейдаланип  пўчкадаги  тузди  очип  туриб  бир  сиқимини  проумотрди  кўзига  чачвордим. Проумотр  “Их!”  деп  қўллариминан  кўзларини  буйтип бекитти. Мен  сакрап  туриб  паженник  камандада  ишлейдақан  поччам  сўвға  қиған  кирза ўтигимминан  проумотрди  туртиб  чиққан  кекирдагига  тепмақчиўлувдим  бошқарувсиз  қоған вертолёт қиялаб – қийшайган  маал  қалғип  йиқилдим. Қорасам,  верталёт  балантликди  йўқотип  пастка  шўнғияпти. Шашилганда  лаббай  топилмабди  деб  тўра  айтишканакан  машойихлар. Нима  қилишти  билмийман. Яхши  денг,  мийямга  бир  пиласўпик  пикр  кеп  қолди  дагин,  икки  қоп  каркишкани  пастка  ташладим.Арқасидан  нимма  бўса  бўлди,  тош  таваккал  деп  кўзди  чирт  юмиб  туриб  қўлимда  тузминан  ўзимди  пастка  оттим. Ўлсамам  дўсларим  каркишкаларди  сувда  қайнатиб  тузминан  буйтиб  еб,  кўзларида  ёшминан  Мизхаппар  яхши  болейди,  раҳманлик  - деб  дуво  қисин  дедимта.
Мен Ааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа
аааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа
ааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа!   деганимча  чархпалагди  сингари  айланип,  саёхатчи  бақадек  ҳовода анча  учтим.Ашинда  “А” ҳарфини  қанчалик,  сирлик,  илоҳий  ҳарф  эканлигини  чучуниб  етиб,   кучли  зарбадан  хушимди  йўқаттим. Бир  маал  миндей  кўзимди  очсам,  бир  чиллашир   одам  қоқсуяк қўлларида  чалғи  ушлап  турибти.  -  Ҳааааа,  чучунарлик – дедим  ичимда.  Ҳалиги  одам  бўлса  чалғисини  менга  ўқталлип : - Э,  бола,  нима  қиляпсан  бейтта? Попирис -  мопирис  чекип  пичанга  ўт  қўйворсанг  шу  чалғиминан  каллангди  оламан!  Мен  бу  пичанларди  ўриб,  қуритиб,  ғарамлагунча  жигарим  эзилиб  кеткан! Туш  бияққа !   Хў,  эннннайни... -  деб  бақириб  қолди. Мен   шундагина  ғарамлаб  қўйилган  пичанди  устига  қулаганимди  англаб  еттим. Шундан  кегин   ғарамланган пичан    устидан  сирғалиб  пасга  туштим   дагин,  букчайиб, оқсаланиб  оҳ – вох  дея  ўнтап  ерга  ўтириб  қолдим. Яхши  унчалик  шикаст  етмапти  менга. Ўрақчи  чол  яхши  одамакан,  эшак  аравасида  мени  юклаб  партиямизди  воқтинчалик  қорогохига  элтиб  қўйди. Мени  кўрип  Йўлдашвўйминан  Мамадиёр   хурсан  бўғанидан  йеғлаворишти. Қурумбўй  бўса  қовоғини  солип: - Гувардия  қизил  қоссоб  Мизхаппар,  шунча  кундан  буён  қаёқларда  санқиб  юрибсиз?  Биз  сизди  Ватан  хоини  супатида  аллақачон  Харбий  трибунал  ва  харбий  дала  судига  берганмиз – деди  трубкасини  асабий  тутатиб.  Мен  бўған  воқияларди  айтиппардим. Кегин  гапимди  исботи  ичун  пўчкадаги  тузди  дўсларга  тутқаздим. Эттасига   верталёт  ҳалокатка  учраган  жейтка  бориб  ҳар  қаяққа  чачилиб  кеткан  какишкаларди тердик  дагин  қайтаттан  қоплаб  логирга  қайттик. Шу  куни  Қурумбўй  олимпиядадан  икки  қоп  каркишкаминан  бир  пўчка  туз  опкеганим,  қоловурса,  душмонди  битта  верталётини  қуролсиз  уриб  тушурганим  тупайлик  мени  дорга  осиш  бўйича  чиқарилган  Харбий  трибунал  ва  Харбий  дала  суди  қоролини  бекор  қилди  дагин,  менга  “Миллий  қоҳраман”,  “Халқ  қоссоби”  унвонларини  берилиши  тўрасидаги  тарихий  порманга  имзо  чакти. Унвон  тақдимотида  Қурумбўй  нутқ  сўзлади: - Мўҳтарам  Қизиляланғаяқлар!  Гувардия  қизил  қоссоб  Мизхаппар  кўрсаткан  мислсиз  мотанат  тарих  зарварақларига   олтин  ҳарпларминан  ёзилажак! У  харбий  аҳамиятка  эга  бўған  тузди  опкелиш   учун  чиғиб  йўл – йўлакай  Олимпияданиям  қўлга  олиб  икки  қоп  каркишкаминан  бир  пўчка  тузди  харбий  ўлжа  қиларак  душмон  верталётини  ҳеч  қандай  қуролсиз  уриб  тушириб  учувчисини  ер  тишлатти. Бугундан  бошлаб  Мизхаппар  миллий  қоҳраманимиз!  Ундан  энди  Халқимиз  то  қиёмат  қарздор! Келинглар  шу  инсондан  бизам  қоратэди  қунтминан  урганейк! У  бугундан  ихтиборан  бизга  душмоний  тарбия  панидан  дарс  беришти  бошласин!  Дўсларим!  Қизил  Гувардиячи  бўлиш  сизминан  биз   ўйлаганчалик осон  ишмас. Мунинг  ичун  ҳар  қандек  қийинчиликларди  мотанатминан  енгиб,  оч  қоғанда  тувра  кеган  нерсани  тап  тортмей  истеъмол қилишка,  масалан,  қурт – қумусқа  ва  ҳар – хил  хошаратларди  еб  озиқланишка  урганишимиз  керак. Хўмми? Новода  у  нарсаларам  топилмаса, очтан  ўлмаслик  ичун  турпағди  бўсаям  йийишка,  чанқаганда  водопровод  йўқ  деб   карандачилик  қимей,  ичида  бактериялар,  туқум  қўйган  кўлмак  сувлардиям  ича  олиш  санъатини  тришқағликминан  эгаллашимиз  керак!  Ана  анашундагина  авлотлар  соғлом  бўп,  келажагимиз  бюк  бўлади!   Оғир  шораятларга  мослаша   олиш    мислсиз   аҳамиятка  эга. Дейлик ,  Ширмонбилақ  тоғларидаги  чакалакзорларда  бита – ямпамиз  кўричак   бўпқосак  бизга  ким  ярдам  беради  а?  Табиий,  ҳич  ким. “Тез  ярдам”  бургадасини  қояга  чиғип   чоқирамизми?!  У  ерларда  тилпон  бўмаса,  тилгироп  бўмаса...  Шу  маҳал  кутилмаганда  Мамадиёр  Қурумбўйди  гапини   бўлиб: -  Камандур,  кечирасиз,  индақа  шароятларда  нима  қилишимиз  керак,  ростиям? –деди.  Қурумбўй  трубкасига  ҳас – хашакларди  зичлап  тиғип,  гажигалкаминан  туташтирип  чекти  дагин,  Мамадиёрга  қорап:  -  Жуда  ўринлик  совол,  ўртақ  қизил  ошпаз. Нима  қилариттик. Соқол  қирганда  ишлатиладиган  айнакка  қорап  кўричак  бўған  жейтти  қайнатилган  пичахминан  буйтип  астааааа  кесиб  ёриб  ўзимизди  ўзимиз  апараста  қиламизта  энди -  деди. 
 -  Ё  пирай!  Наркозсиза? -  деди  Мамадиёр  хойран  бўп.
- Наркоз  бўмасаям  хич  йўқ  апараста  қилинадиган  жейтти  йўдминан  жичча – пича  абработка  қилинадита. 
  -   Ҳааааа,  индақа  бўса   яхши.  Мен  кўричак  бўған  одамди  калласига  тош  солинган  ўтикминан  уриб  қушидан  кеткизиб  кегин  апараста  қиламизмикин  деппан  -  деди  Мамадиёр.  Қурумбўй  Мамадиёрга  итқораш  қип  яна  гапиришка  бошлади:  -  Шундай  қимасак  ўртағлар,  беморди  кўричаги  ёллиб  кетиши  мумкин. Буни  қанчалар  дахшат  эканлигини  кўричаги  ёллип  кеткан  одам  билади.Шу   чун  партиямиз  озаларини  кўричаги  оғримей  туриб  олдиндан  апараста  қип,  аппендиксини  қирғип ташасак,  махсатка  минофиқ  бўлади. Сиз  гувардия  қизил  ошпаз  менга  мунақа  жинни – кетти  соволларди  берўрмей, ужинга  шашлик – пашлик  таялламесизми?  Бунақада  қизил  армияни  очтан  ўлдириб  Колчак,  Деникин,  Атаман  Дутовларди,  Туркистондаги   босмачиларди  ишсиз  қолдирасизу! Қоренг,  халиттан  берика  вийнани   газакисиз  ичяппан. Газакисиз  ичўрип  мос  бўпқосам   нимўлади  а?! Туринг  ўнниздан!  Ўтиришизи  қоренг,   ялпайип. Харбий  топшириғди  бажаринг!  Мамадиёр  ўннидан  туриб: -  Ҳўп  бўлади,  ўртақ  камандур!  Шашликка  зиравор,  сиркаларданам  қўшейми? – деди. Ҳа  – деди  Қурумбўй  қовоғини  уйиб. Мамадиёр  шашлик  пиширгани  кетгач,  Қурумбўй  менга  сўз  берди. Мен  тоштан  қилинган  минбарга  чиғип  пикр – мулохазаларимди  билдира  бошладим: -  Авволо  менга  берилган  унвон  учун,  қоловурса,  душмоний  тарбия  маълимлигига  мени  тавсия  этканинар  ичун  раҳмат.Ҳа,  Қоратэ  бу  Нинзалик  мартабасига  элтигувчи  сермашаққат  йўл.  Нинзалар  оддий  нарсалардиям  қудратли  қуролга  айлантира  олганлар. Мисол  учун   ўт  ўрадиган  ўрағди  кўтарип  кетяткан  нинзадан  хич ким  шубҳа  қимейди. У  эса  ўша  ўрағминан  ҳаш – паш  дегунча  юзлап  мой  байрами  минусабатиминан  намоишга  чиққан  одамларди  бошларини  танасидан  жудо  қилиши  мумкин. Қаранг,  бунда  қанча  ўқ – дори  тежаляпти. Бизам  кетмонларди  қўлимизда  парракдек  айлантириб  у  билан  душмонга  зарба  беришти  урганишимиз керак. Энг  аввало  бир   ердан  ҳомий  топиб  каннай – суннай,  ноғора  сотиб олишимиз  керак. Сўғин  душмон  лашкарларига  кансет  берамиз  деб  ёғий  лашкаргохига  борилади.  Лашкарлар  “Дучава”га   ўйнаятканда  суннайдан  захарлик  пуфлама  йиналарди  отиб  уларди   ер  тишлатишимиз,  бордию  таъқибга  учрасак,  ўзимизди  дарёга  отиб  ноғоралардан  пўкак  супатида  пойдаланишимиз,  каннайларди  эса  сув  остида  узоқ  жон  сақлаш  ичун  нафас  оладиган   най  супатида  ишлатиб  ёвлар  таъқибидан  қутилиб  кетишимиз  мумкин.  Бу  гапларимди   эшитиб   партиямизди  озалари  ўринларидан  туриб  қарсак  чолишди.  Бир  маҳал  кутилмаганда  биттаси  чакалакзордан  ҳутти  нинзага  ўхшап  сакраб  чиғди  дагин,  бизга  писталетини  ўқталиб  бақирди: -  Қўлингди  кўтар  ҳамменг,   қизил бандитлар!  Қаршилик  кўрсатиш  бепойда!  Чакалакзор  қуршаб  олинган! Биз  қўлимизди  кўтардик.  Мен  уни  Проумотр деб  ўйлаппан.  Чакалакзодан  чиққан  мелиса  учаскавўй  Тўланипакан.Тўланипти  гулҳан  тутунига   аллергияси  бор  эканми,  ё оғзига  тутун  кирип  кеттими,  ҳайтовур йўтала бошлади.  У  шу  қадар  тўхтовсиз  ва  қаттиқ  йўталдики,   охири  холсизланиб  чарчаб  мукчайиб  қолди.  – Ие,  учаскабўй,  сизга  нимўлди? -  деди  хойран  бўп  Қурумбўй.  
-  Дардим  тутип  қолди.  Шунақа  буқоқ  касалим  бор, падаринга  минг наълат.Асабийлашсам  даррўв  бувилип  қоламан. Ўҳҳў! Ўҳҳў! Иҳҳм...Шу  касаллигим  тупайлик  кўзларимди  олмаси  ирғип  чиғип,  теннисти  шаригига  ўхшап  қоған. Невараларим мени  кўрди  дегунича кўзимга  ташланип  теннисти  шаригини  бер  деп  толашади. Ҳа,  санлага  кулгилик.  Илойим  санланиям  кўзларинг  шунақўпқосин. Ўҳҳўв!...
-  Ҳа,  ўртақ  Тўланип, буқоқ  касали  ёмон. Сиз   дадам  раҳманликминан  дардқандашакансиз.Биз  дадамди  кўзларидан  қўқариттик. Чунки, дадамди  кўзи  баъзан   касасидан  чиғип  лампичкага  ўхшап  юзига  осилип  қоларитти. Дадам  бизди  қўрқмасин  деп  кўзларини  ўзлари  қўллариминан  буйтип  жойига  қайтариб  соволариттилар.Сизди  кўзиз  теннисти  шаригидай  экан. Мени  дадамди  кўзлари  ўрдагди  туқумидей – ўрдагди  туқумидей  бўп  чиғип  тураритти.  Кўзайнек  тақишти  орзу  қип  бу  фоний  дунёдан ўтип  кеттилар  раҳманлик.  Ҳа,  муна,  дориларам  топиларакан. Тирик  бўғанларида  дала  медисинасиминан  ўзим  доволариттим. Афсус  насип  қимаганакан... – Қурумбўй  шундай  деб  йиғлай  бошлади. Қорасам,  Йулдашвўйам  йиғлаяпти  йиртиғидан   шарқий  Европа   кўринадиган  рўмолчасини  олиб. Мамадиёрди  лаблари  титрап,  бурнини  катаги  ғазапланган  гориллани  бурун  катакларига  ўхшап  кенгайип, пукиллаяпти. Энди  менам  ҳўнграп  йиғлап,  парёт  чекмақчи  бўп  турсам  Тўланип  Қурумбўйга  гапирип  қолди:
-   Манга  қаранг,   дори  бор  дегандай  бўлдингизми? 
 -  Ҳа -  деди  Қурумбўй  кўз  ёшларини   ювилаверганидан  қозонга  ўхшап  қоған  тўпписига  артиб  -  Бор  ўртақ  учаскабўй,  бор. Бу  доридан  пойдалансез  бир  зумда  дардиздан  қутилип   мисаппо  бўп   кетасиз. У  шундай  деп  Мамадиёрди  чақирди:  -  Дзияро!  Дзияро  Маямоси  сан!   Дори  ковоп  пиштими?!   Гулхан  томондан  Мамадиёрди  “Ҳозир, камандур!”  деган  овози  келди. Кегин  қўлларида  шашлик  сихлариминан   даврага  яқинлашти.  Узур,  ўртақ  камандур,  бироз  куттирип  қўйдим -  деди  у. Майли  хичқиси  йўқ  - деб  қўйди  Қурумбўй  шашлик  сихларидан  биттасини  олиб   Тўланипка  тутар  экан: - Мана,  манави  дори   шашликдан  бир  дона    енга,  бу шашлик  179  хил  дартга  даво. Мана  олинг,  енг. Ошўсин. Ба  нийяти  шипо.Бандитларди  тутиш  қочмас. Одамга  авволо  соғлик  керак. Шашилмей,  ихлосминан,  ёғини  чиғорип  чайненг.    Учаскавўй  бечара  хизмат  бурчиниям  унитиб шоятки  буқоғим  тузалса  деган  умитда  Қурумбўйди  қўлидаги  шашликдан  бир  донасини  олиб  ўвзига  солди  дагин,  аптини  бужмайтирип  кавшай  бошлади.
– Қалай, пойдасини  сездингизми, учаскабўй? -  деди  Қурумбўй  қизиғип.  
-  Анча   напас  олишим   яхшиланганга  ўхшаяпти  -  деди  учаскавўй.    -  Ана,  айттимку  мисаппо  бўп   кетасиз  деп. Манг,  яна  биттасини  енг.  Ба нийяти  шипо.  Учаскавўй  шашликдан  яна  битта    еди.  Кейин   Тўланип  буйтип  яланиб:  - Кечирасиз,  бу  қанақа  ковоп?  Сал  мазаси  ғалатия -  деб  сўради.  Шу  пайт  Қурумбўйданам  олдин   Мамадиёр  тилга  кириб:  -  Бу   дори   ковопче,   кўршапалакдан  қилинган. Ғорда  кўршапалаклар  роса  кўп. Ўшейттан  тутиб  кеганмиз  буларди – деворса  бўлама?  Уни  гапини    эшитип  учаскавой  ғўдайип   қолди.Кегин  бирдан  қорни  ичига  чўкиб  “Ҳиқ!”  деди. Сўғин  “ ЎЎЎЎЎЎЎЎЎЎ!”   деб  энкайганича  бўкира  бошлади.
 -  Ие,  ужаскабўйга  нимўлди?!  Қизиласкар  Йўлдаваки  Бақаяма,  Тўланипти  орқасига  уринг! Револусия  хавп  остида!  - деб  бағирди  Қурумбўй  Йўлдашвўйга. Йўлдашвўй  бўйинларини буйтип  қирсиллатип,  сакрап – сакрап  олгач,  энкайип  турган  учаскавўй  Тўланипти  белига  “Кииииийяа!”  деп  Чак  Норрисга   ўхшаб  бор  кучиминан  тепканийди  Тўланип   ерга  қапишиб  қолди.  Йўлдашвўй  кирза ўтигини товониминан Тўланипти яна тепмақчи  бўптурувди  Қурумбўй  тўхтатиб  қолди. Кегин  Қурумбўй  югирип     учаскавўйди  тепасига  келдита,  энгашип:  Ўртақ  ичаскабўй,  тузукмисиз? – деди. Учаскавўй    теннисти  шарикларидай  ирғип  чиққан  кўзлариминан  Қурумбўйга  қорап  хириллаганича: -  Буқоқ!  Ҳаво,  ҳаво  етишмаяпти,  духтир!  -  дея  ингради. Қурумбўй  шашип  қолип   бизга  бағирди: - Нимага   қорап  турипсилар?!  Тезда  беморди   апарастага  тайялленар! Биз  Тўланипти  кўтариб    ялангликка    ётқиздик.
 Шунда  Қурумбўй : -  Қизиляланғаяқ  Йўлдаваки  Бақаяма  ва  гвардия  қизил  ошпаз  Маямоси  сан!  Сизлар  беморди  аяқ – қўлидан  махкам  босиб  туринглар!  Ўртақ  Хаппаро  сан,  сиз  аптечкадаги  йўтти  апкелинг! – дея  хитоп  қилди. Мен  канселярияга   югирип  кирип  аптечкадаги  йўтти  опчиғдим. Қурумбўй  учаскавўйди  кекирдагини йўтминан  абработка  қиб  ўтигини  қўнжидан  дастаси  изолентаминан ўралган пичағини  суғирип  чиғорди. Анан  Тўланипти  томоғини  энди  апараста  қилятувди  бирдан  осмонда  верталётти  патиллап  учятгани  эшитилди. Қурумбўй  жаррохлик  амалиётини  тўхтатип  осмонга  қоради. Кегин   шартта  ўннидан  турдида,    чакалакзорга  ўзини  урди. Бизам  камандурди  кетидан  чопдик. Верталёт  кетгач  чакалакзордан  чиқсак   учаскавўй  Тўланип  йўқ. Ҳозирча  шунақа гаплар  ака. Ҳамменарга   ҳурматминан  Ўзбекистон  халқ  қоссоби  ва   душмоний  тарбия  маълими  Мизхаппар.

3  сентябр, 2008  йил. Сохот  4 дан  13  милит  ўтди.
Ширмонбилақ  тоғлари, Чакалакзор.


Категория: Ҳажвиялар | Просмотров: 1416 | Добавил: valfajr
Всего комментариев: 0
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи.
[ Регистрация | Вход ]
Copyright MyCorp © 2025 | Конструктор сайтов - uCoz