Холдор Вулқоннинг ижодий саҳифаси.

Жилолмасди    дарахт  жойидан,

Шамолларга   айтарди  ўлан.

Озиқланар   эди   пойида,

Чириган   ўз   барглари   билан.

Ниҳоллардан   қуёшни   тўсиб,

Ўрлар  эди    осмонга  яқин.

Қўрқар   эди   зулматда   пусиб,

Кўкни   ёрса   дахшатли   чақин.

Атрофида   ёнувчан  хашак,

Йўлга   боқди  бир  кун   кўкариб.

Кимдир   келди   минганча   эшак,

Улкан,   ўткир   болта  кўтариб.

ЭКОСАНдан   сўрамай   ёрлиқ,

Ўтинчи   тер   тўкди   бир  ўзи.

Дарахт  қулаб   ёришгач   борлиқ,

Майсаларнинг     қамашди   кўзи.

Холдор   Вулқон

24  декабрь,  2009  йил.

Кеч  соат  8  дан  57  минут  ўтди.