Холдор Вулқоннинг ижодий саҳифаси.

           Холдор  Вулқон

        Далалар  соғинчи

Шаббода  шивирлаб  дуогўй   каби,

Камбағал  бойқушлар   сайради   тушда.

Ойдинда  ялтираб  ариқлар   лаби,

Қиқирлар   сув   тараб   қўйилган   пушта.

Искаптопарларни   ўлдириб   кимдир,

Узоқларга   боқиб  ненидир   ўйлар.

Қадрдон  қирғоқлар,  далалар   жимдир,

Тепалик   ортидан   тўлин   ой   бўйлар.

Тунни   зириллатиб   тешар   чирилдоқ.

Ташнаком   ғўзалар   чанқоғи   қонар.

Соҳил   тарафларда   бақа   қурилдоқ,

Толга  осилганча  порлар   тошфонар.

У   ёғи  йилғинзор,   йўлимни   пойлар,

Мозаик   осмонда   олмосдан   безак.

Сигирлар  кун   бўйи   ўтлаган   жойлар,

Ва   кўзга   сурткудек   муқаддас   тезак.

Диёрим,  қолсангда  олисда   қақшаб,

Сенга   ўхшатмайман  чексиз   фазони.

Фазолар   ҳам  ночор   элимга   ўхшаб,

Тўнкариб   қўйсада   осмон   қозонин.

Холдор  Вулқон

12  декабрь,   2009   йил.

Кундуз   соат  10   дан  15   минут  ўтди.

Торонто  шаҳри, Канада.