Холдор Вулқоннинг ижодий саҳифаси.

Мизхаппарнинг  ўн саккизинчи

мактуби

Солом, Саитмират  ака. Қурумбўй  яқинда   катта  сиёсий  хотага   йўл  қўйип  хоятимиз  ағдар – тўнтар  бўпкетти. Биз  ўткан  пайшанба   куни  партиямизди  похолиятини  молиялаштириш  махсатида  мадикар бозорига  бордик.  Қул  бозорида  мадикар  шу даражада  кўпки,  Самарқандти  сиёб  бозорими  дейсиз. Тошкентти  Оччопар  бозоридаям  бунча  одам  йўқ. Хардор  кеса  мадикар  бечаралар  бир – бирини  тепалаб  дупур – дупуррр  қп  ияққа,  дупур – дупурррр  қп  бияққа  югиради. Баъзилар: - Мени  ишка  олинг!  Мен  универсал  мутахассисман!  Ўзим  олий  маълумотлиман!  Маскувадаги  Лағманосип  университетини  хатм  қғанман - деса  баъзилар: - Э,  минча  мақтанасан!  Бизам  олий  маълумотлимиз!  Бизам  А. М. Гўркий  номидаги  Рабфакти  тугатганмиз! Ман  техника  панлари  духтириман, хўмми!  Ока,  мани  ишка  олинг! – дейди. Баъзилар  бўлса: - Тоға,  мен  укамминан  ҳар  қанақа  оғир  ишка  тайярмиз! Дадамди  Расияда  уриб  ўлтиришти. Аям  касал!  Акамди    Хизбиттахрир,  Вохобий  деп  қамаворишувди  қомахтан  ўлиги  келди. Опам  камқонлигидан  туғомей  раддомда  ўлди. Укаларим  оч!  Уйда  егани  хич  нарса  йўқ!  Илтимос,  бизди  ишка  олинг!  Деб  бақиради.   Қуллар  хардорларди  мошинасиминан  қўшиб  кўтариб  юришади. Бизам  бинаса  қп  битта  қулдорга  ёлландик. Хардор  бизди  Дамас  мошинасига  чиғорип  уйига  опкетти. У  катта  боякан. Уни  дала  ховлисидан  чуқур  ибўнник   кавлап  кечкача  эшшахдек  ишладик. Буни  устига  ер  тошлигакан. Кетмонларди  тиғи  қайиллип,  белкураклар  синиб  қолди. Олтин  конини  яланг  қўллариминан,  тиндахлариминан  қазиган  одамам  бунчалик  қийланмейди. Қорнимиз  очип,  тинка  - мадоримиз  қуриб  денг  охири  ишти  тугаттик. Бой  бизди  дастахон  атропига  ўтқизип  : -  Қани  эмаса,  оввол  таом,  бад  аз  калом -  деди  дагин   аристакратларга  ўхшап  оппоқ  салпеткани  галустуглик  кўйнагини  яқасига  буйтип  тиғп  биллур  грапиндаги  олийнав  арағдан  румкага  қуйип  юз  ғром  урди  дагин вилкада  ўқатлана  бошлади. Биз  энди  мунақа  истолда  ўтирип  вилкада  ўқат  емаганмиз. Жуда  ноқулай  ахволда  қолдик. Бизам  грапиндаги  арағдан  юз – юз  урип  ўқатланятувдик  Қурумбўйди  вилкаси  қимматбохо  мармардан  қлинган  полга  чушип  кетти. Биз  уятип  нима  қлишти  билмей  қолдик. Қурмбўй  энгашип  вилкани  ердан  олятувди  бой  уни  тўхтатип: - Хичқиси  йўқ,  мадикар  ака. Хозир  севгилимга  айтаман  бошқа  қошиқ  опкеберадилар  -  деди. Кегин  хотинини  чақирди: - Асалим! Хўв,  севгилим!   Ичкаридан  бойди  хотинини  овози келди: -  Лаббай,  Нима  бўлди,  севгилим?   - Манови  мадкар  акамиз  вилкасини  ерга  чушурвордилар. Янги вилка  апчиғинг! – деди  бой.  Бир пастан  кегин  бойди хотини  қўлида  вилкаминан  чиғди. Қошлари  терилган,  киприклари  қайрилма. Лаблари қизилга  бўялган. Бўйнида  олтин занжирлар,  қўлларидаги  тамоми  бармоқлари  иккитадан  узукли. Тиндахлариям  бўялган. Бир  қўлида  япон  хонимларини  елпигичи.  Аристакрат  аёл  бир  маҳал  Қурумбўйга  тикилганича  буйтип  туриб қолди  дагин:  -  Ҳаааааа,  уйинг  куйгур  бевапо! Охири   гадей  бўпсанда – а?! – деса  бўлама.  Бой  хойран  бўп: - Ие,  нега  мадкарди  сўкяпсиз, маликам?   – деди.  Бойди  хотини  вилкаминан  Қурумбўйга  ишора  қп: -  Болларди   отаси  шу!  Бу  чўчқага  ўқат  берменг!  Нечи  йилдан  бери  алмент  тўламейди,  ер  юткур! Мана  бугун  ўз  аяғиминан  кепти.  Бугунги   хизмат  хақини  ашу  тўламаган  алментларини  хесопига  ушлап  қоламиз!  Бу  хорам  эшшакка  бир  тигинам  пул  берменг!  Бинаса  деса  шартта  милисани  чақирип  берворинг!    Қамағда  чирип  кетсин,  виждонсиз! - деди  бақирип. Билсак,  у  бойвучча  аёл  Қурумбўйди  биринжи  рўзғори  Қоряхонакан.     -  Эээээ,  ҳали  шунақами? Шу  одаммиди  парзантларимизди  қон – қахшатип  хаққини  еп  кеткан  қўли  қинғир  иплос!  Сўткамди  апчиғинг!  СНБга  тилпон  қилейк! Манави  шериклариям  наркаманларга  ўхшейдикан. Қана,  мелисалар  бир  қараб  боқсинчи   балки  чўмчегида  наша- паша  бордир  деди.   Бу  гапларди  эшитип  биз  ура  қочтик.  Далаховлиларга  экилган  жўхорилар  ичидан  итка  ўхшап  шатура – шутир  қип   чопиб  гузарга  чиғдик  дагин   энди  юряткан  ота  йўли  аптўбузига  мнп  чизвордик. Йўлда  хапўлип  кетяссак,  бир  болача  йиғловрди,  йиғловрди. Анчадан  кегин  болачани  аяси  боласига  Қурумбўйди  кўрсатиб: - Бўлди  йиғлама. Манўви  тоғейничи,   каааатта    пичағи  бор. Хадип  йиғлўрсенг  қулағингди  пих  қп  қўяракан – деди. Бола  яна  йиғловрди. Йиғловрувди  болани  аяси  Қурумбўйга  мрожат  қп : - Тоғаси,  қулағини  кесип  қўйинг – деди. Қурумбўй  “Ҳўп  бўлади “   дептурип  ўтигини  қўнжидан  апараста  қиладоғон  ҳанжарини  оп  болани  қулағини  шаппа  кесип  қўйса  бўлама?  Аптабўзди  ичи  эшагари  тўзигандай  тўзип  тўс – тўпаланг,  бақир - чақир  ур – йиқит  бўп  кетти.Биз  аптабўздан  чиғип  қочятувдик  мелисалар  қувлап  тутип   уриб – тевип  йиқитип  бизди  хибска  олишти. Кегин   мелисахона  ертўласига  қомаб қўйишти.  Бир  кеча  ертўлада  ётдик.  Эттасига  ертўлада   ётсак  тепадан  одамларди  бақир – чақири  эштилди. Биз  қизиғп  ертўлани  панжаралик  туйнугидан  буйтип  қорадик. Қорасак,  мелисахонани  олдида  тумонат  одам  болаларини  кўтарвоп  шовқум  солишяпти. Қулақ  сосак,  улар : - Қурумбўйга  озотлиқ!  “Қизил  яланғаяқлар”  партияси  похоллари   озот  қлинсин!  Қурумбўй  қомахтан  чиғип  бизди  болаларимиздиям  қулақларини  кесиппарсин!  Болаларимизди  қулақлари  кесилса  ёлғончи  хўкмат  “Ўзбекистон   келажаги  бюк  дўглат!”,  “Соғлом  авлот”,  “Хич  кимга  бемимиз  Ўзбекистонди!”  деган  лағманларини  болаларимизди  қулағига  осомейди!  Бутун  дунё  Ўзбеклари  муштлашингиз!  - деп  бақиришяпти.  Тариллаган  ўқ  овозлари  эшитилип   қий – чув,  доди  парёт  бўп  кечка  яқин  одамлар  тарқалишти. Шуйтип  элди  орасида  Қурумбўйди  рейтинги  резкий  кўтарилип  боряпканидан  ховотирланган  хўкмат  бизминан  мизокарага   киришти. Уларди  каттаси  келип : - Жаноби  қизилялангаяқлар,  нима  қласилар  бизиям  ўзинардиям  қийнап. Индан  кўра  қўшни  дўлатлардаги    қочқинлар  ташкилотига  ариза  берип  чет  дўлатка  кетип  маза  қп  яшамесилами?  Сассиқ  чўчқахонада  қийланиб  кеттинар ахир. Хохласенар  қўшни  дўлатлардаги  қочқинлар  идораларида  бизди  махсус  одамларимиз  бор  ўшилар  арқалик  силарди  чет  дўлатка  чиғориворамиз – деди. Кегин  бизди  йўқ  дийишимизгаям  қорамей  айнаклари  қорайтирилган  мошинада  қўшни  дўлатка  қорап  опкетишти. Йўлда  бизга  махсус  инструктрлар  Қочқинлар  идораси  соволларига  нима  деп  жувоппаришимизди  ургаттилар:  -  Сизлардан  интервю  оған  одам  Ватангадейликларингди  савапини  суриштирса  иложи  борича  ваҳима  қп,  хўкмат  бизди  таъқип  қлди,  уйимизга  атом  бомпа  ташаворди  дийнар. Эмаса,  ватанда  қоған  ота – энейнарди  шўри  қурийди  - деди. Шуйтип  аблахлар  бизди  қўшни  дўлатка  апкеб  ташап  қочворишти. Шундан  кегин  ботир  саркарда,  қоғоз  уруши  похлавани  Камандуримиз  Қурумбўй  хазратлариминан    партиямиз  озалари  қочқинлар  идорасига  бордик. Иетта  биздан  интервю  олишти.  -  Ватанди  тарк  этишинарга  жиддий  осос  боми? -  деди  интервю  оған.  – Ээээ,  асти  сўраменг.  Билассими,  бу  золим  ҳўкматти  ягона  рақиби  бизмиз. Улар  биздан  ўлгудек  қўқишади. Улар  бизга  бас  келолмей  охири  партиямиз  рейхсканселярияси  жейлашкан  хашаматлик  чўчқахонани  қирувчи  самолётлар  эскадрилияси  ёрдамида  бомбалаб  описимизди  кулини  кўкка  совуришти.Индан  кегин  иккита  мотострелковое  дивизия  биз  ишғол  эткан  мидофаа  чизиғини  зомонавий  танкларминан  ўққа  тутип,  қанатлик  ракеталар  отишти. Биз  бомпалар  ёмғири   остида  душман  армиясига  мотанатминан  қаршилик  кўрсаттик. Бундан  аччиғланган  душмон  тиш – тиндағигача  қуролланган  кўпминг  кишилик  пехотасини  ва  ҳарбий  ҳаво  десант  қўшинларини   тайлади.  Биз  мотанатминан  жанг  қп  душмон  салдатларини  битта  қўймей  ер  тишлаттик. Аламига  чидомаган  хўкмат  охири  биз  жанг  қиляткан  жейтка  атом  бомпа  тайлади. Атом  бомпа  дегани  шунақа  қаттиғ  портиллейдикан  баччағар,  қулағимиз  халиям  унча  яхши  эшитмейди. Биз  турпаққа  аллашип  кеттик. Зўрға  турпахти  буйтип  кавлап  чиғип   шияққа  келўврдик -  деди  Қурумбўй. Бу гапларди  эшитип  қочқинлар  идорасини  ходими  бизга  ачинганидан  йиғлаворди. Кегин  силарди  хоятинар  ростанам  ховип  остидейкан,  силарди  тезрақ,  иложўса  шу  бугуноқ  Америкага  жўнатвормасақ  бўмейди – деди. Шуйтип  денг  улар  бир  кунда  бизди  хужжатларимизди  расмийлаштирип  срочна  самолётка  ўткизди  дагин,  Америкага  учирворишти.  Самалйўт  жуда  изағ  учти. Ниҳоят  десез,  Америкага  қўндик. Самалйўттан   чушип  бир  суйунамиз  денг,  бир  суйунамиз!  Қочқинлар  идорасидагилар  бизга  суратлик  полэтилен  халта  берип  айрпортта  силарди   бизди  одамларимиз  шу  халталардан   таниволади  дейишканиди. Алдашмапти.  Ростанам  самлйўттан  чушишимизминан  бир  одам  кеп  кутволди  дагин  бизди  Амерка  кўчаларидан  еталап  кетти.  Э  бу  чет  элликлар  одамга  меҳрибон  бўларакан.  Қоренгки  амеркада  бизди  кутволодигон  одам  ўзбек  тилини  биларакан. У  бир  томонга  ишора  қп:  - Хув  анави   Эст  ривер  дарёси  устига  қурилган  апсонавий  Бруклин  кўприги.   Анави   Озотлиқ  маъбудаси. Манов  томонда   осмонўпар  бино  Эмпайр  Стейт  Билдинг-  деп  бизга  Амеркани  кўрсатти. Биз  энди  Амеркани  қўшиғ  айтадоғон  яшиғда  кўрганмиз  холоста.  Хаяжонланип : “ Ўўўўўў,  Амерка,  сеҳрлик  диёр!  Ухлар  эди  Колумб  ҳам  ҳали!”  деп  бақирворишимизга  жичча  қолди. Шуйтип  қочқинлар  идорасини  одами  бизди  хотелми,  отелми,  мотелми  деп  аталадиган  мийманқанаға  жейлаштирди. Кегин: - Муна ,  ванное. Кийимларинарди  чечип манови  қайиққа  чиғип  анаву  кнопкани   боссейнар  шориллап  сув  чушади. Иней  буйтип  жувинасилар. Сўғин  манўви  чачиғларминан  артинип,  янги  кийимларди  кийволасилар  – деди дагин   хонадан  чиғип  кетти. Биз  кийимларимизди чечип   қайиққа  чиғип   маза   қп  чўмилдик. Чўмилип,  артинип,  кийиняссак  кимёвий  химоя  кийимларини  кийган   одамлар  кирип  бизди  эски  уст - бошларимизди,  пайтамаларимизди  махсус  қисқичминан  ушлап  суюлтирилган  азўтлик  кантейнерга  жейлап  апчиғип  кетишти.  Биз  ажейп  мийманқанада  яйрап  ияғдан – бияққа  қорап  юрдик. Қурумбўй  бўса  қўлларини  буйтип  осмонга  кўтарип: - Яшасин  демакратияни  ўчағи  Амерка! Яшасин  Озотлиқ! Яшасин  ишчи – дийқанлар  қўзғолани!  Ўрағ – болға   ҳамиша  олға!  Йўқалсин  золим  хўкмат! Йўқалсин  Диктатура!  - деб  ҳайқирип   деволга  суянувди  девол  жорррррр  айтип  йиртилип  Қурумбўй  ташқарига  чиқиб  қолди. Миндей  қорасак  ташқарида  роба  кийган  одамлар   Серқуёёёёш   хуууур  ўўўўлкам ,  Эээлгааааа  бахт  нажоооооот!  - деб  ашулла  айтиб   йиғлап  изиллаб  югириб  юришипти.Беш – ўнта  вертухай   уларди  дубиналарминан  уриб  қувлап  итларга  талатяпти. Катта  лавхага  “Барса  келмес”,  “Жаслиқ”   деп  ёзип  қўйилипти. Хойран  бўп  турсак  деволди  яна  бир  қисми  Жоррррррр  айтип  йиртилип  мийманқанаға  мелисалар  бостирип  киришти  дагин: -  Ҳааааа,  сволич  ватанпурушлар!  Йўқалсин  золим  хўкмат  дийиштингми?!  Ношукр  кўрнамаклар!  Амеркадан  БошПона   оп  арзимаган  дўллерга  ўз  юртингди  сотиштингми?!  Ашнақаааа!  Амеркага  қочип  кетишсенгам  шес  секунтта  ит  туткандей  тутип  келамиз!   Қана,  серқуёшти   айтларинг!  “Ясасин  амалдаги  хўкмат! “ деп  бақирларинг!  Жыва! - дея   бизди  дубиналарминан   тўппослаб  уриб – тевип  дабдаламизди  чиғоришти. Бир  маҳал  ўзимга  кесам,  авахтада   ётиппан. Бошимда  туяқушти  туқумидей  ғурра. Билсак,  бизди  чет  дўлатка  чиғориш  махсус  сенарийминан  сиёсат сахнасида  қўйилган  камедия  бўп,  қочқинлар  идорасиям,  самалйўтам,  Амерка  манзаралариям  мойбўяғминан  матога  ишланган  декарасияларакан. Шунақасиям  бўларакан,  Сайтмират  ака. Майли  эмаса  мени  терговга  опкетишятувди. Ўн  саккизинчи   мактубимди  манўви  мелиса  боладан  чиқорворяппан. Бечара  яхши  болейкан. Уям  режимди  жинидан  баттар  ёмон  кўрип  қопти. У  қулағимга  пичирлап : - Мизхаппар  ака,  бу  падаринга  лаънат  диктатура  жуда  жонга  тийди. Тезрақ  бу  тентак,  порахўрларди,  найнов  текинхўрларди  ағдарип  хўкмат  тепасига  келинар. Бизам  одамга  ўхшап  яшейк  деди.  Мен  унга:  “Махкам  бўл,  қора  халқим!”  дедим. Бунақа  ғайринусха  гапти  хич эшитмаганаками,  мелиса  бола  қўрқип  кетти. Хозирча  шунақа  гаплар  ака. Барча  чет  дўлатларда  юрган  ва  ичкаридаги  Ватандошларга  алангалик  солом!  Ҳурматминан  золимлар  зиндонидаги  қизиласкар  укангиз  Мизхаппар.

30  инжи  сентабр, 2008  инжи  йил.

Кеч  сохот  6 дан  09  милит  ўтти.