Холдор Вулқоннинг ижодий саҳифаси.

Тазарру

Мен осмонни иккиқат дебман,
Кечиринглар, еттиқат экан.
Санчилар деб булутлар, қўрқар,
Иягимда ўстирсам тикан.
Кечиринглар, менинг кўзимга,
Кўринибди мисоли безак.
Сигирларнинг нодир асари,
Атиргулга ўхшаган тезак.
Узр, писанд этмаган бўлсам,
Назокатли кимсалар дидин.
Устун қўйиб Фаранг мушкидан
Даладаги Бурганлар хидин.
Маъзур тутинг, ўхшаса агар,
Бармоқларим семиз қуртларга.
Ва кузатсам сиздан берухсат,
Турналарни олис юртларга.
Узр, одам хисоблаб сизни.
Борган бўлсам баъзан топиниб.
Хайр энди, Вақт кеч бўлди,
Мен ухлайин ерни ёпиниб.