Холдор Вулқоннинг ижодий саҳифаси.

Главная » 2009 » Март » 4 » Холдор Вулқоннинг "Қадрдон қирғоқлар" шеърий тўплами лотин имлосида

---

Холдор Вулқоннинг "Қадрдон қирғоқлар" шеърий тўплами лотин имлосида	11:09
HIJRAT   Uzoq tayyorlandim, nihoyat, Devorni teshishning Vaqti ham yetdi. Devorni teshdimu, Yorug‘likdan ko‘zim Qamashib ketdi. Endi shu olamga - Cheksiz kengliklarga ketaman, Xayr, dushmanlarim, Xayr do‘stlarim! Xayr senga uyim, xayr o‘chog‘im! Xayr, Xoldor Vulqon - Mening po‘chog‘im!   1987 yil, aprel. Maslahat qishlog‘i.      AYRILIQ   "Yoqmasam, ka - a -a - atta ko‘cha" deding, Ko‘chaga chiqdim. Ko‘cha jim - jit edi, kimsasiz, oydin. Men avvallari bilmas ekanman, Ko‘chaning bunchalar Katta bo‘lishin,   2002 yil, 2 oktyabr. Yarim tun. Andijon shahri   SHUKRONA   Ollohim, anavi yon qo‘shnim borku, O’shandan degin, Belkurak oluvdim yer ag‘dargani. O’sha qo‘shnim bir soat o‘tmay, Bergan belkuragin so‘rab chiqibdi. Sen bo‘lsang Tug‘ilganimdan beri ishlatib yurgan Belkurakdan afzal qo‘llarimni Mana, qirq yetti yildirki Qaytarib ber deya qistab kelmaysan, Yaqinda Komxozdan, B.T.I dan, Gorgazdan, Elektrosetdan, Soliq idorasidan Odamlar keldi Semiz - semiz popka ko‘tarib. To‘lov miqdorini eshitgach, Xushdan ketay dedim, ko‘karib. Ollohim, Yaxshiyamki farishtalaring, Semiz - semiz popka qo‘ltiqlab, Quyosh, yomg‘ir,shamol xaqini Surishtirib kelmas uyimga Yaxshiyamki nafas yo‘limga Havo xisoblagich o‘rnatmagansan     BAHOR HAQIDA (Chori Avaz xotirasiga)   Bahor kelayotir. Hali hech kim yashamagan bahor. Bultur sening izlaring qolgan, So‘qmoqlardan kelayotir ul. Ochiladi shubhasiz endi, Hali hech kim o‘pmagan, Hali hech kim xidlamagan gul. Bahor kelayotir, Hali hech kim o‘lmagan bahor.    1993 yil. Toshkent shahri.      AZIZGA   Magar o‘lsam, xazin bo‘zlab, xayr deb yig‘lagil, o‘g‘lim, Alamlarga chidab o‘tgan chayir, deb yig‘lagil, o‘g‘lim. Kel, ey g‘assol, ko‘ray so‘ng bor dadamning shami - ruxsorin, Yuzidan pardani bir zum qayir, deb yig‘lagil, o‘g‘lim. Uning xarastlarin aytsam, ulus ko‘z yoshini to‘ksa, Bu suvda kemalar qilgay sayr deb yig‘lagil, o‘g‘lim Tiriklik chog‘ida bir bor kelib ahvolini so‘rmay, Qo‘yimgoxida va’z aytma, g‘ayr, deb yig‘lagil, o‘g‘lim Bugun hech bo‘lmasa shundoq ulug‘ kun xurmati yorab, Shu sho‘rlikni g‘animlardan ayir, deb yig‘lagil, o‘g‘lim. Bu Vulqonmas, xasad axlin burishgan panjasi tekkach, Qanoti qayrilib singan tayr, deb yig‘lagil, o‘g‘lim.   1990 yil, Maslahat qishlog‘i.   CHAG’ALAY (Rauf Parfi xotirasiga)   O’zining bor yetimligi bilan, Dalalar ustida porlayotgan oy, Billiardning filsuyak soqqasi emas. U sovuq adirda yolg‘iz va yupun, Shu’lalardan yuzi sarg‘ayib Chiroq ko‘tarib borayotgan. Soch - soqoli oppoq, bo‘yni ingichka, Momaqaymoq to‘zg‘og‘iga o‘xshagan Rauf. She’riyatning tilla chig‘irig‘ida, Jon iplarin yigirgan vujud. Raufdan yigirib olingan Lojuvard nurlarning kalavasi oy. Xoy, sovuqdan tovoni yorilgan Rauf, Bankrotga uchragan merosxo‘r kunda, Kundamas, kundada Quyoshning o‘tkir, Olmos nuri ila kesilgan oyna. Yo‘llaringda bahor jarchisi bo‘lib, Erib yotgan mahal ko‘lmaklar, Eshkaksiz qayiqda yolg‘iz bir o‘zing, Sevinch ko‘z yoshlaring kafanga artib, Begona tunlarga ko‘chib ketibsan. Shig‘alab yog‘armi endi yomg‘irlar?   20 yanvar, 2007 yil soat 11 dan 22 minut o‘tdi. Bishkek shahri.     ARMON   Iliq bahor shomi, bulutli osmon, Olis ufqlarda chaqnaydi chaqin. Yomg‘ir shitirlashin sog‘inib ketdim, Ilohiy yomg‘irlar mavsumi yaqin. O’rtamizda oqib yotar daryolar, Senga eltar yo‘llar xatarli, ensiz. Dunyo mensiz yashashi mumkin-u, ammo, Men yashay olmayman sevgilim, sensiz. Tahayyuldir mening ozod Vatanim, Maydoni taxminan yuz milliard gektar. O’tloqda yovvoyi asal ariday Gulgun lablaringda tiladim nektar. Endi o‘pich kabi cho‘lpillab yotgan, Yomg‘irli kechada yolg‘izman mutloq. Olisda sarosar moviy shamollar, Va ma’yus gullarga ko‘milgan o‘tloq.   1994 yil. Maslahat   HOXISH   G’iybat, fasodlardan chekinib, Dalalarga yolg‘iz chiqsangu, Shamolda dengizday mavjlanayotgan Yashil bug‘doyzorga Cho‘zala tushsang. So‘ng bepoyon osmonga tikilganingcha, Oyoqlaring uzatib o‘lsang. Keyin chumolilar, Qarg‘a - quzg‘unlar Vujudingni qilsa tolomon. Sening qayga ketganingni, Qanday o‘lganingni Bilmay qolsa G’ofil olomon.   1988 yil. bahor, Maslahat qishlog‘i.      QAHRAMON  (Hamqishlog‘im, ikkinchi jahon urushi nogironi, marhum Fozil ota xotirasiga)   Guvillaydi bog‘larda bo‘ron, Tun qorong‘i, tong hali yiroq. Pastak uyning mehrobi aro, Miltillaydi xira jinchiroq. Chol uzilgan tasmani ulab, Oyog‘iga yuzli mix qoqar. Oyoq emas, ne desam ekan, Tuyog‘iga mung‘ayib boqar. Yoriladi, yog‘och oyog‘i, Chol ko‘zidan yoshi tirqirar Qaylardadir zulmat qo‘ynida, Qush odamga o‘xshab chinqirar. Odam qushga o‘xshab qiyqirar.   1988 yil. Baxor. Maslahat qishlog‘i.     OLIS YAXSHILIKNING SHU’LASI (Bobom Abdusalom Said xoja o‘g‘illarining porloq  xotirasiga bag‘ishlayman )   "Hayit namoz" kuni Masjid oldidan Bobomni izlardim Hammadan burun. Asli Ginnes kitobiga Yozish kerak edi Mening bobomni. Chunki uning cho‘ntaklari Jahonda eng chuqur Cho‘ntaklar edi. U quvvatsiz titroq qo‘lini, Chig‘anog‘iga qadar O’sha chuqur cho‘ntaklarga suqardi. So‘ng hamyonini olib, Siniq jilmayganicha Hayitlik berardi Menga shoshilmay. U paytlar men uchun Dunyoda eng buyuk Bank edi bobom. Endi menga hech kim "Hayit namoz" kuni Bermas hayitlik. Lekin men haliyam "Hayit" ga borsam, Bobomni izlayman Masjid oldidan.   1 iyun. 1995 yil, ertalab soat 9 dan 13 minutu 21 sekund o‘tdi. Andijon shahri.     ZOBIT   Osmon - cheksiz pogon, Undagi yulduzlarga qarab, Bilib olsa bo‘lar Qadimiy dunyoning Xarbiy unvonin. Tongi g‘ira - shirada Unvoni baland Dunyoga chest berdim So‘ngra onam kabi Meni kiydirib, Yedirib - ichkizib Boqqan dunyodan Uzrlar so‘radim, G’irrom, qimorboz, Yolg‘onchi, bevafo Deganim uchun. Endi unvonim ham Biroz balandlasa kerak Har holda. So‘ng zobitligim qo‘zib: "Saflan!" dedim Saflandi darrov Tonggi daraxtlarning Shonli rotasi Men ishga jo‘nadim Gardsiz yurakda Qadrdon kunlarning Quvnoq notasi.   2001 yil, yanvar. Maslahat qishlog‘i.     O’G’LIM SAIDAXRORGA   Men baxtsiz emasman, Vaqtsizman, o‘g‘lim. Vaqt juda qimmat. Tejab ishlatsam ham baribir, Ijodga, soqol qirtishlashga, Ishga va tuzsiz suxbatlarga Yigirma to‘rt soat vaqt Urvoq ham bo‘lmas. Qoradaryo sohilidagi, Cho‘chqaxona tamonda Biz qiy - chuv qilib Futbol o‘ynaydigan. Xutor xarobalariga borib, Olis bolalikni eslashga Yetmaydi vaqtim. Rohatimni ko‘rmay, O’ttizga kirmay olamdan o‘tgan Jafokash onamning qabrini Ziyorat qilishga esa Umuman vaqtim qolmagan mening. Chunki yaqinda Ochko‘z, semiz, badavlat gadoy: "Bitta she’rga necha pul to‘laydi?" - deya O’g‘irladi ancha vaqtimni. (Militsiyaga xabar qilmadim) Endi o‘g‘irlangan vaqt uchun, Kamomad uchun Qanday xisob beraman Xaqqa? Naqadar vaqtsizlik! Naqadar vaqtsizlik, o‘g‘lim!   2004 yil.May. Andijon.     SHE’RIYAT   Tanamni yigirgan qadimiy urchuq, Chigal xomashyoni afu et, kechir. Umid bilan keldim baliqday chanqab, Zaqqum og‘usidan bir qultum ichir. Muddatdan ilgari tirildim misli, Chumoli qitiqlab uyg‘otgan zamin. Yoqdim parvonalar o‘lgani yetmay, Jasad jizzasida o‘chirgan shamin. O’zimni filbonday his qildim men ham, To‘rg‘aydan dalalar kirganda tilga. Quyoshni qirq marta aylandim minib, Zamin deb atalgan bahaybat filga. Shiqmola sudragan telba traktor, Qirda qo‘shiq aytar zaminni qashlab. Qaldirg‘ochlar uchar qaychidek shodon, Ko‘klamning ko‘ylagin teng bo‘lib tashlab. Quyosh quymog‘ini ag‘daraman deb. So‘zimga o‘t ketdi, aybdor o‘zim. O’sayotgan tirik to‘shakni ko‘rib, Bir juft tugma kabi baqraydi ko‘zim.   2001 yil, 16 noyabr kech soat 6 dan 00 minut o‘tdi. Maslahat qishlog‘i.     KUZGI SOG’INCH   Qarshimda lallayib turgan shu daraxt, Qushlar kontsertiga sotadi chipta. Simlar chizig‘ida qushlar notasi, Umrimiz muallaq omonat ipda. Quyosh tillasidan qamashdi ko‘zim, Bog‘lar chayqalganda shamollarda mast. Suvlar bexush yotar anxor qo‘ynida, Bodi xazonlardan to‘zg‘in xoru xas. Suvi qochgan nonday qaqradi yo‘llar, Kuzgi ko‘priklardan o‘tdim men yakka. Xazonli bog‘larda seni esladim, Osmon o‘tovidan o‘tganda chakka. Shu kecha men seni qilurman ozod, Shart emas to‘siq yo pardani yirtmoq. Tortaman tirsillab uzilib ketar, Siymin badaninga botuvchi sirtmoq. Axir sensiz tunda qor yog‘ayotgan Qorong‘u, kimsasiz jim - jit ko‘chaman. Bu kech yonayotgan gugurt cho‘piday, Xushbo‘y nafasingdan titrab o‘chaman.   12 sentyabr, 2002 yil. Kunduz soat 2 dan 25 minut o‘tdi. Maslahat qishlog‘i.     SHAHAR YOMG’IRI   Chaqmoq lazeridan yorishib ketar, Olis samolarning gezargan labi. Yomg‘ir yuvib ketgan gulzorlar aro, O’ylarim g‘arq bo‘lar "Titanik " kabi. Yuvilgan maydonda qarsillar yomg‘ir, O’rmalar loyqa suv iloni selda. Muz solingan qopday so‘lim Xavolar, Borliq go‘dak kabi yupangan yelda. Yodimga tushadi olis bolalik, Chaqmoq, qasirg‘alar, sellar suroni. Yomg‘irdan keyingi bog‘lar ustidan Gurillab esardi chumchuq bo‘roni. Qoldi uzoqlarda daryo jarlari, Yulg‘unzor to‘qaylar sog‘ingan do‘stim. Shoir bo‘lib nazm daryolarida, Jarlarga tirmashib qiynalib o‘sdim. Baland jarlar kabi qavatli uylar, Olmos chiroqlarin ma’yus yoqarlar. Chiroq marjoniga termular g‘amgin, Giyoxdonda o‘sgan tungaboqarlar.   24.05.2005 yil. Andijon shahri.   XO’RANDA   Universitet, auditoriya, Keng restoran edi men uchun. Kitob - taomnoma, Domla - ofitsiant. Sening diydoringni Kiprikka sanchib Yeya boshlar edim Ko‘zlarim bilan Sira to‘ymas edim, Lazzatli edi Diydor taomi. Tashqarida esa yog‘ar edi qor. Oynadan boqardi Menga jilmayib Oppoq xalat kiygan Pazanda dunyo.   2001 yil, 4 iyun, tong sahar. Maslahat qishlog‘i.     BUYUK YOLG’IZLIK   Ulfatim uqubat, hamrohim azob, Qorong‘u yo‘llardan o‘tdim g‘am yutib. Zulmatda turtinib yuribman xamon, Poyimda muz bilan qoplangan Qutb, Chenada yuk og‘ir, itim ham o‘lgan, Muzlab borayotir yonilg‘im - ilik. Chaqmoqtosh yo‘qolgan, tugagan gugurt, Qaldirab turibdi og‘zimda pilik. Bir kuni yorishar bu qora dunyo, Qorlarga qo‘shilib eriydi qaxr. Qish mangu emasku, bahor ham kelar, Dunyoda har nening cheki bor axir. Xayr, odamsimon pingivin qushlar! Bunda mehr noyob, muruvvat qaxat. She’riyatning mangu muzliklaridan, Men qazdim o‘zimga tubsiz bir lahad!   1996 yil, yanvar. Toshkent, Qo‘yliq daha, 6 mavze.     HIKMAT   Odamzod odamga Oyna deydilar. Bu to‘g‘ri, lekin, Kulgi xonasidagi kabi Qing‘ir oynalar ham Bordir dunyoda. Ularda aks etgan Aftingni ko‘rib Kulasan Ya’ni, O’pkalab yurmaysan Qing‘ir oynadan.   26 dekabr, 2007 yil. Toronto. Kanada. Yarim tun.     AYRILDI Judolik dashtida Odam Ato Xavvodin ayrildi, Jami Islom eli yig‘lab Rasulullodin ayrildi. Asl mangu muxabbat - Haq, bani odamga dil berma, Bo‘lur ibratki Majnun ox chekib Laylodin ayrildi. Mehr qo‘yma bu dunyo moliga, xattoki Qorun ham, Ajal kelgach tuganmas molu mulk - dunyodin ayrildi. Kibr kasbi La’in Iblis erur kibringni o‘ldirgil, Necha mag‘rur qavm Iskandaru Dorodin ayrildi. Xatarli qumbo‘ronda beaql yo‘l boshlagach karvon, Biyobonlar aro yo‘l manzilu ma’vodin ayrildi. Qavmlarni qilur g‘orat qilichsiz, so‘z bilan ag‘yor, Kirib yov so‘ziga zillat eli imlodin ayrildi. Nafs qarmog‘ida lazzat yotar aldanmagil, Vulqon, Xo‘rakka aldanib nodon baliq daryodin ayrildi.   2005 yil, aprel. Maslahat qishlog‘i.     VATAN FIROQI. (Qadrdon ukam, iste’dodli shoir Yusuf Rasulga)   Xaq gapni aytganim aybimmi mening? Nima gunoh qildim, aytinglar, netdim? Baland qorli tog‘lar ortida qolgan, Olis Panjikentni sog‘inib ketdim. Onam meni tuqqan qishloqda hamon, Alvon bulutlarga quyosh botarmi? Sabo duvillatib shudringin to‘kkan, Yilg‘inzor tomonda tonglar otarmi? Kechir, seni tashlab ketdim, bolalik, Mustabid shoh kabi quladim taxtdan. Umrimning kimsasiz movzoleyida, O’zimni tutolmay yig‘ladim baxtdan. Guvillaydi vahshiy odam o‘rmoni, Keti ko‘rinaru ko‘rinmas boshi. Quyoshni yong‘indan qutqarish shartmas, Xavfli yonilg‘idir ko‘zimning yoshi. Xotirotning ko‘xna omborlarida, Bugun navbatchiman, uyqusiz posbon. Quyosh manglayidan qamashdi ko‘zim Menga bunday boqma, kipriksiz osmon! Oy - oqshom bo‘g‘zida o‘lmagan oxak, Chirib ketmasaydi ko‘zlarim - deyman. Osmon - xirmonida bulut paxtasi Bo‘shliqlarni yamlab, xavoni yeyman. Panjikentga qo‘nar mehrigiyo shom, Buyraklari toshli dalalar xasta. Xademay ufqlarda oq xalatli tong, Osmon grijasin yoradi asta.    29.04. 2006 yil. Bishkek shahri.     BEMOR (Shavkat Rahmonga )   Shifoxona tog‘ etagida, Oyna orti o‘rmon, archalar Qor qoplagan olmos cho‘qqini, Ko‘z - ko‘z qilar menga darchalar. Chayqaladi oynaga tegib Qayinlarning bargi, shoxlari, Demak, shamol esar o‘rmonda, Ajdodlarning moviy ohlari Eshityapman, qizilishtonlar, Daraxtlarni urar to‘qmoqda. Balki hozir sigir karvoni Lapanglaydi olis so‘qmoqda. Buncha uzoq sayrading, bas qil, Qo‘ygil, meni aldama, kakku. Qanday qilib men uzoq yashay, Axir, mening kasalim "Rak"ku!   2001 yil, 22 yanvar, tunggi soat 2 dan 18 minut o‘tdi. Maslahat qishlog‘i.      ELEGIYA  (Marhum do‘stim Abduvoxidning xotirasiga )   Zag‘izg‘on degani parishonxotir, Jonsarak, tentakroq qushlar zodidan. Kuzda yong‘oq ko‘mgan joyini ul qush, Ko‘p o‘tmay chiqarib qo‘ydi yodidan. Yong‘oq uzoq yotdi qorlar ostida, Tortib qaxratonning qaxrli jabrin. Olis qaldiroqlar gumbirlaganda, Yong‘oq qad ko‘tardi qo‘porib qabrin. Yong‘oq qabrin qanday yorib chiqdi, ayt?! Javob bergil! - deya shamolni to‘sdim. Biz ham axir seni ko‘mgan edikku, Nega qabring yorib chiqmading, do‘stim?! Unutgan edikku zag‘izg‘on kabi!   1999 yil, 11 fevral, yarim tun. Maslahat qishlog‘i.   QISHLOQ OQSHOMI   Qishloq tuni chuqur Chuqurdir Buxoro zindoni kabi Men u yerga tushdim Zinapoyadan, Asalari iniga O’xshaydi osmon. Dalalar mast - alast, Asal xididan. Men yuzimni shamolga burdim. So‘ngra meni qaritib ketgan Yillar so‘qmog‘idan Seni izladim. Izlab bordimu negadir Yuz - qo‘llarimga ilashib Yaltilladi o‘rgimchak to‘ri. Yaltilladi oy shu’lasida Osmonga qaradim. Boshimda poyonsiz yulduz to‘zoni, Suyuqlikdan yondi Qo‘mir - qorchig‘ Cheksiz yetimlik!   1996 yil, sentyabr Maslahat qishlog‘i.     KO’ZGU QARSHISIDA   Ko‘zgu - ya’ni butun vujudi Bittagina ko‘zdan iborat. Hayolparast shaffof predmet Ana uning nigoxida Munchoq ko‘zlariga tashvishlar cho‘kib Xijratlarga shaylangan qushlar. Yegan donlari va ichgan suvlari uchun Odamlardan rozilik so‘rab Tom ustidan aylangan qushlar. Daraxtga suyanib So‘zsiz xayrlashdim Men qushlar bilan. So‘ng ko‘zguga qo‘l cho‘zdim Chil - chil sindi ko‘zgu Ichdim to‘yib - to‘yib, xovuchlab Parchalangan ko‘zgu siniqlarini Xotirotning olis tumanlaridan Sizib chiqdi notanish og‘riq. Balki yana ko‘risharmiz. Balki tillaqo‘ng‘iz uchganda Shuurimda qolgan tovush chizig‘i kabi Unutilajak shodlik soatlarida Tanish qirg‘oqlarga kelarsan yana. Tanish ko‘zgu qirg‘oqlariga. Gigant beshiktebratarday Ko‘zguga qo‘l cho‘zdim, qo‘llarim iliq. Seni ushlab qololmagan qo‘llar... Meni kechirma Shaxzoda, meni kechirma! Iltimos sendan.   1994 yil, baxor, Toshkent shahri     VATANNI SOG’INIB   Osmon - bosh chanog‘im, bulutlar - miyyam Oyog‘im ostida o‘ralashma, yer! Sen xo‘kiz shoxida omonat lappak. Ko‘ksim qafasida na’ra tortar she’r. Yurak - yadro bomba, ipga ilingan, Bu tog‘lar tog‘ emas, bukchaygan daxma, Shu joyga tiriklay dafn qilingan, Xazrati Xaqiqat alayxirrahma, Yopig‘ini aytsam, gapning qing‘iri, Qanotsiz uchguvchi qo‘rqinchli qushman. Do‘stimdan ham ozroq yomonlik qilding, Menga sadoqatsiz ekansan, dushman! Yulduz bosib ketdi osmonni, qara, Besh million, o‘n million, yuz million, milliard! Sayoq sayyoralar soqqasi, bilsang, O’yinga xozirlab qo‘yilgan billiard. It ham yashamaydi bugun bochkada, Butunlay o‘zgarib ketgan biogen. Iskandar tirjayar quyoshni to‘sib, Oltin qasrlarda yashar Diogen. Menga yashash uchun bochka topilmas, G’urbatda oqardi soch - soqol, murtim. Seni men bir zum ham unutganim yo‘q, Meni ham unutib yuborma, Yurtim!   2007 yil, 25 yanvar,soat 22dan 51 minut o‘tdi. Bishkek shahri.      BAHOR TONGI  ( Xotinim Gulsoraga )   Tong oqarib Qoradaryoga, Cho‘kib ketar oyning tovog‘i. Ochiladi yorishgan ufqning, Qorachig‘siz zavr qobog‘i. Bug‘lanmoqda tuproq ikrasi, G’amlar erir maxzun navoda. Qaylardadir ma’raydi buzoq, Pichan xidi suzar xavoda. Oynalarni artasan shodon, To‘lib - toshib sayraydi mayna. Olmos kabi porlab, o‘rdakdek, G’aqillaydi top-toza oyna. Muvozanat saqlab uchasan, Yer atalgan bahaybat sharda. Derazalar ortida shamol, Yelkan kabi qabargan parda.   1998 yil. May. Andijon shahri.   YO’LOVCHI   Zulmatlarda ozodlikning, Mash’alasi chorladi. Unga tamon yursam, tunda, Suyaklarim porladi. Aybmidi, zulmatlarda. Chaqmoq kabi shoxlasam? Kengliklarda ozod esgan Shamollarni xoxlasam? Qonsiz labi sarg‘ish so‘lak, It tishladi oyog‘im. Oqsoqlanib ketaverdim She’rlar qo‘ltiqtayog‘im. Yov yetkazgan jaroxatni Davoladim, tuzladim. Ko‘z ilg‘amas olislarda, Mamont kabi muzladim!   2001 yil, yanvar,choshgoh. Maslahat qishlog‘i.     TONGNI KUTIB   Tumanlar qoplagan kuzgi bog‘lardek, Hayotim xuvillab qoldiku sizsiz. Xech kimga ko‘rsatmay ko‘z yoshlarimni Jimjitlik qa’riga ketaman izsiz, Sog‘ingan bag‘rimni kemirar xijron Ichkizib qo‘yaman uyqumga zaxar Xorg‘in chiroqlarga termulib masrur, Sizni eslagayman to subhi sahar, Men tongda odamday yashay boshlayman Bog‘larga to‘lganda shodligu sayroq. Atlas ko‘ylagingiz etaklarini Tongi shabbodalar qilganda bayroq.   1991 yil, kuz, Maslahat qishlog‘i.     YOPILGAN ADVOKATURA (Epifaniya)   Men daraxtlarni, uylarni oqlayman. Meni esa qoralaydilar. Oqu qora atalgan bu ikki ziddiyatli tushuncha aro odamlarga hayrat va umid bilan elovrab qarayman. Men oqlasam ular qoralaydilar. Qoralovchilar buncha ko‘p bo‘lmasa deyman o‘zimga o‘zim. So‘ng birdan advakatim yodimga tushadi. O’pkam to‘lib xo‘rligim keladi. Qanday yaxshi advokat ediya, raxmatli - deyman. Ba’zan uning yopib qo‘yilgan advokaturasiga borib ostonasiga gulchanbar qo‘yib kelsammikin - deya o‘ylab ketaman. Eh, pora olmaydigan, sotilmaydigan mening mehribon advokatim - jafokash onam!   11.06.2005 yil. Kunduz soat 4 dan 25 minut o‘tdi. Andijon. DEVONA (Doniyor Samadovga)   Daraxtlar g‘o‘dayar xoda yutganday, Chivinlar vizillab eshakni quvlar. Tirjaya boshlaydi negadir g‘uncha, Aqldan ozadi qiqirlab suvlar. Qozonga berkinding ulardan qochib, Og‘rib ketsa hamki bukilgan tizzang. Qozonning ostida vaxshiy alanga, Qopqoq berk. qozonda qoraygan jizzang.   2004 yil,21 fevral, shanba. Kech soat 15 minut kam 5. Maslahat qishlog‘i.   BAHOR YOMG’IRI (Epifaniya)   Ayvonda o‘tirganimcha yaqinlashib kelayotgan qora bulutlarni kuzataman. Nazarimda bulutlar bahor shamollarida dengiz to‘lqinlari kabi shovullayotgan yam - yashil daraxtlarga tegib o‘tayotganday tuyuladi. Qishloqning mo‘rili, oqlangan uylari esa to‘fonda qolgan kemalarga, afsonaviy flotiliyaga o‘xshaydi. Uylarning teleantenalari, kaptar xavozalari machtalardek chayqaladi. Bu orada shamol yana kuchaydi. Yomg‘ir ham endi sharros quya boshladi. Men yomg‘ir shovqiniga quloq solaman. Ko‘chadan avtomobillar vishillab o‘tadi. Bulutlar shu qadar quyuqlashdiki, atrof qorong‘ilashib ketdi. Chaqmoqlar yomg‘irli qishloqni har tamondan suratga olayotgan fotografga o‘xshaydi. Men chaqmoq nurida sening gulgun yuzlaringni va soyaboningni ko‘rishga ulgurdim. Xayron qolarli darajada zaxarli qo‘ziqorin "Muxomor"ga o‘xshash qizil soyaboningni. Mening uyim yam - yashil, qalin daraxtzorlar to‘lqiniga g‘arq bo‘layotir. Men tryumda qolib ketgan g‘ofil dengizchi kabi tobora yashillik qa’riga cho‘kib borayapman. POLUNDRA - A -A -A -A!   1997 yil, 10 may, kunduz soat 4 dan 25 minut o‘tdi. Maslahat qishlog‘i.     RAMAZON MUBORAK   Umr shoshqin daryo ekan, soy ekan, Bu oy "Qur’on" nozil bo‘lgan oy ekan, Ro‘za tutgan zot iymonga boy ekan Mo‘‘min - musulmonlar, ro‘za muborak! Qabul qilsin Subhon Olloh Taborak.   Ro‘za bizga yordam qo‘lin uzatmish, Takabburlar axloqini tuzatmish. Rasululloh yig‘lab uni kuzatmish Mo‘‘min - musulmonlar, ro‘za muborak! Qabul qilsin Subhon Olloh Taborak.   Miskinlarni boy yedirib ichirsin Arazlashgan bir - birini kechirsin Olloh olov kamzullarni yechirsin Mo‘‘min - musulmonlar, ro‘za muborak! Qabul qilsin Subhon Olloh Taborak.   Bo‘lsang uyda, xox dalada, adirda, Uxlab yotma sen Laylatulqadrda. Bu tun hatto ruhlar yotmas qabrda Mo‘‘min - musulmonlar, ro‘za muborak! Qabul qilsin Subhon Olloh Taborak.   Ro‘zamizni Olloh uchun tutaylik, Bu dunyodan Iymon bilan ketaylik, Mangu xuzur - xalovatga yetaylik, Mo‘‘min - musulmonlar, ro‘za muborak! Qabul qilsin Subhon Olloh Taborak.
Категория: Шеърлар | Просмотров: 1219 | Добавил: valfajr

Всего комментариев: 0