Холдор Вулқоннинг ижодий саҳифаси.
Меню сайта
Разделы новостей
| Ҳикоялар [8] | Ҳажвиялар [65] |
| Мажмуалар [12] | Таржималар [10] |
| Видео [6] | Шоир ҳақида [24] |
| Шеърлар [108] | Асарлар [25] |
| Шоир дўстларининг ижодидан [37] | Қиссалар [26] |
| Оламда нима гап? [55] |
Форма входа
Поиск
Друзья сайта
Наш опрос
Саҳифани баҳолаш
1. Аъло
2. Ёмон
3. Яхши
4. Даҳшат
5. Ёмон эмас
[ Натижалар · Сўровномалар архиви ]
Жами жавоблар: 20
Главная » 2009 » Ноябрь » 14 » Мизхаппарнинг икки мактуби
Мизхаппарнинг икки мактуби | 09:15 |
Мизхаппарнинг йигирманчи мактуби Турмада майишат қиииип ўтирсак , Қурумбўй гидравлик диванида ёткан пар болишини остидан ҳанжарини олди дагин биз томонга югирди. Биз хойран бўп: - Жонопи олийлари, сизга нима бўлли?! Ўзингизди қўлга онг, камандур. Биз сизга нима ёмонлик қилдик?!- десак, Қурумбўй: - От винта! Жўлимди тўсишма! Сўяман! Сўямааааан! Ахир қочангача чидаш мумкин бу одалатсизликка, век воля не видать! – деб бақирди мотанатминан. Биз ҳай-ҳайлап уни инсопка чақирдик. - Э, ўзингизди босинг, ўсрақ гернол! Шойтанга ҳай беринг! - деп ялиндик. Қурумбўй қулақ сомади. У ҳай – ҳай дегунимизча сўйиб қўйди. Истолди устида турган қовунди. Биз у қовунди нозик мийманларга соқлап қўювдик. Қорасак, Қурумбўй "Умх”, "Бай – бай – бай – баааай!”, "Асалўпкетиптию жонвор” деб "Умрвоқи” қовунди пок – покиза чуширяпти. Йўлдашвўй Қурумбўйди қўлидан ҳанжарди тортиб оп қовунди қоғанини тилимлап ҳаммамизга тенг тақсимлади. Қўли қинғир бўсаям ҳар ҳолда бош бўғалдурта. Кастр бўбам анча ишлаган. Шуйтип бизам қовунди опкирятсак Қурумбўй қовун йийиштан тўқтап қолди. Кегин аптини буйтип бужмайтип йиғлаворди. - Ие, яна нимўлди, камандур? Нимага йиғлаяпсиз? - десак, Қурумбўй: - Эшагимиз ёдимга чушип кетти. Биз буйтип турмаларда майишат қп юриппиз у бечара бўса Чўчқахона атропида қуриган шўраларди илдизларини еб қйнчлыхмнан кун ўткизяпти. Хозир янимизда бўғанда манўви қовунди пўчахларини маза қп еволаритти. Нима, эшагди кучи хололу ўзи хорамми? - деди у кўзларида жиққа ёшминан ўксиб – ўксиб йиғлап. Бу гаптан биздиям хўрлигимиз келди. Озип – тўзип йўлимизга кўзлари ногирон бўп термулип, қулағларини шалпайтип юрган беозор, содақатлик эшагимиз кўзимизга кўннип кетти. Виждонимиз қийланди. Шуйтип гурунглашип турсак, ташқаридаги соқчилар мнорасида турган саллат бола дилбинда буйтип қораб : "Чет дуглатлардан кеган КАМИСАлар кетишди!” деб бақирди хурсан бўп. Бир пастан кегин исталбага ўннатилган радёканнакдан : - КАМИСА кеткан бўса махбусларди ҳаммасини яна кетига тевип - тевип эски жейтларга қаменар! - деган овоз эштилди. Бир мааал деразадан мўралап қорасак , бошига дубулға , эйнига бронхалат кийип қалқонминан дубина ушлаган жазо отряди бизди камерага қораб мўри – малахдек ёприлип келишяпти. Улар камрамизди ёғоч ўймакорликминан ишланган нақшинкор тахта эшигини тевип синдирип киришди дагин , э йўқ – бе йўқ бизди уркалтак қп савлашга тушти. Биз қўлларимизминан ўзимизди буйтип зашишайт этип мотанатминан қаршилик кўрсатишимизга қорамей шавкатли қўшинларимизга катта толапат етти. Шу пайит мени мийямга бир пиласўпик пикр кеп Йўлдашвўйди бир пой қўнжилик ўтигини олдим догин, энди душман лашкарларига шердек тейланмақчи бўп турсам дубулға қийганларди биттаси ҳаммани тўхтатип дубулғасиминан бронхалатини чечти дагин, дубинасини ерга тейлади. Кегин менга қорап: - Э, Мизғаппар! Эркак бўсенг қуролингди тейла! Яккама - якка тевалашамиз! - деди. Мен гап йўқ деп этигди ерга қўйдим. Рақип бўйнини буйтип товуққа ўхшаб ияқ – бияққа қийшейтрб қўлларини қирсиллатти. Мен робамди чечип сакрап – сакрап, ховога бир – икки мушт отип разминка қлдим.Нихоят инсоният етти ухлап чушигаям кирмаган дахшатлик жанг бошланди. Биз шунақа мушлаштикки, кўрсез беш – олтита қутурган итлар бир – бириминан ғажишяптими дийсиз. Мен камрамизди деволида шипка қорап югирдим дагин, салта қп айналип рақибимди башарасига тептим. Рақиб деразани ўпириб ташқарига чиғип кетаритти агар аяғим текканда. Мен тарихий пирсаттан унумлик пейдаланиб рақибимди бир уриб қулоғигача ерга киргизвормақчи бўп турсам рақиб шилиқ айтип ерга чўзилип қолди. Қорасам бутун турмадаги махпуслар мискаларини темир панжараларга уриб "Миз – хап – пар! Миз – хап – пар!” деп менга далда беришяпти. Мен бундан рухланип рақибимди мўйнини қайрип аспаласопинга жўнатятсам, ғирром рақиб кўзимга яяяяхшилаб туйилган бир сиқим Мировотти қалампирини чачворди. – Ҳа номарт! - дедим мен кўзимди буйтип ишқалап. - Бу харбий хийла! Урушта харбий хийла ишлатиш холол деганакан Қутузип, хўмми! Ё Қутузип ё Суворип айткан! Менимча Суворип айткан! Ё Дукчи эшон айтувдимикин? Хозир аниқ эсимда йўқ - деди Ғирром Рақиб. Мен : - эээээнди ўзингдан кўр! Мени қўлиммас рахманлик устозим Брусликди қўли ! - деб ҳовога сакраб қуюндек айналип тусмолдан жангди довом эттирдим. Мантра айтиб ички резананс хосил қп кўсмўстан қўшимча энергия чақирдим. Камрамизди ичи тўс – тўпаланг бўп яшил – сариқ чақмағлар чақиб момагумбрак бўпкетувди қўрқиб кеткан жазо отряти апил – тапил пртавагазларини кийип камерага кўздан ёш оқизадиган газди шашкасини улоқтирди. Камерани ичи бир зумда тезагди дудига ўхшаган аччиқ тутунга тўлиб биз дудкайп бўп Чапайп калхўзини кўкйўтал қўйларини сингари бувилиб йўталип қушимиздан кетип қолдик. Ўзимга кесам мелиса боллар бизди аяқ – қўлларимиздан таяқларга осип кўтарип кетишяпти. Улар бизди зимдонга тейлади. Зимдон дегани жуда зерикарлик жой бўларакан. Бир - иккита одамларди искалетиям ётипти. Тепада бир парча осмон кўннип туради холос. У осмондан ҳар замонда кир – чир, ээээски- туски булутлар сузиб ўтади. Баъзан қушларди кўриб қоламиз. Бир куни зимдонди устидан самалёт учиб ўтти. Қурумбўй самалётка хасратминан қорап турди дагин матал айтти: Самалёт , самалёт Қонотингди пастлаб ўт! Қонотинга хат ёзей, Қоряхонга ташлаб ўт! Биз хомуш бўп ўйланип қолдик. Болалигимиз ёдимизга чушти. Яшлигимизда осмондан самалёт учиб ўтса чўчқахонани томига чиғип яғир дўппиларимизди силкитип шуйтип қийқирариттик. Қурумбўй бўса турпағдан сарғейип кеткан иккита бош чаноғини авайлап қўлига олди дагин: - Муна, ер юзида юз йил яшейдими, минг йил яшейдими, одамзотти ахволи бир кун шу. Балки бу одамлар тириглигида одалатлик пошшо бўғандур. Балки диктатур бўғандур. Ким билади. Балки бу искалет эгалари мухолипатти лидрлари бўғандур. Бир – бириминан ит – мишиғ бўп, бир – бирига тош отип, бир – бирини сотип охири золимди зимдонида ўлиб тинчишкандур. Муна чириб ётипти энди зимдонда. Шу чун бу арзимас, ўткинчи дунёда бир – биримизминан аҳил – иноқ бўп одамларга пақат яхшилик қилишти ўйлашимиз керак. Бизам дўлат тепасига кесак Ўзбек халқини қийнамейк. Халқти ризқини толон – торож қимейк. Пешанасини кўк томири чиғип турган яш камқувват мактабболларди толада поқта тердирип ўзимиз қўлларимизди буйтип шингиллатип Хоразмди "Лазгисига” ўйнамейк. Ҳақиқий мухолипатти қувғин қп, чўмчек партияларди тузмейк. Хақиқатти айткан одамларди ўлтирмейк. Душмонларди гапига кириб ўз халқимизди қирғин қимейк. Анашунда келажак авлотлар " Қурумбўй бошлиқ қизил яланғаяқлар партияси яхши партийейди " деп тарих сахипаларига номимизди олтин харпларминан ёзади – деди. Кегин калла сувакларга қорап турип ашилла айта бошлади: Умр ўтар, ваааақт ўтар, Хонлар ўтааар, таааахт ўтааар. Омад ўтаааар, бааахт ўтаааар, Лекин ҳеч қачоооон чиғмаааас ёдимнан, Сении кулиииишларинг, Пинхон бўзлааашларинг Пинхоооон бўзлааааашлариииинг Биз энди йиғлеймиз деп турсак, зимдонга бир саллат бола буйтип қорап: - Ёшулли, ошла ойтип юрейими эзвординғиза. Эштип гўзларима яш галди. Ман Харазмнин Ханқасиннанман. Атим Ағажан. Яна Харазм йўллариннан ойтиппармийсизми? – деди. Ағажанди овозига зимдонди дуволлари акс - сода берди. Қурумбўй: - Талабларига биноан, "Сувора” Огойи бова сўзи, ижро этади Ўзбекистонда хизмат кўрсаткан халқ душмони Қурумбўй - деб энди Хоразм мақомларидан "Сувора”ни айтятувди зимдонди тепасида бақир – чақир бўпкетти. Биров йиғлаб – ялиниб: - Шапқат қлинар! Бола – чақам бор! Мени зимдонга тейламенар! Мен прзднтмга содихмаан! - деб бақирди. Кегин анаши бақирган одам Ааааааааааааа! деганича зимдонга гурсиллап чушти. Арқасидан яна битта одам пооооооп! айтип чушти. Қорасак улар маҳалла камкетминан бургат Кибрёхон акейкан. Улар вой – войлаб анчагача ўнтап ётишти. Аааанчадан кегин ўзларига кеп бизга : - Яхшимисилар, ҳамсаялар? Қалай, димағлар чағма? - дийишти. - Худога шукр, юриппиз аста – аста- дедик биз. Шуйтип гурунглашип турувдик зимдонга яна битта одамди улоқтиришти. Қорасак, у Хуббихонакан. У инграб войвоей – войвоей! диятувди бошига бир ғўла келип чушти. У ғўла Хуббихонди пратез аяғийкан. Махалла камкет Хуббихонди поччасита, даррўв ёғоч аяғини кийишка ярдам берди. Шуйтип почча - жиян бир – бирларини елкасига бошларини қўйиб ҳўнг – ҳўнг йиғлашти. Хуббихон : – Айланип кетей почча, мен сизди поччам деганман, сизга опамди берганман! Хич ким билмасаям сиз бласиз. Бу хўкмат уйинг куйгурга содақатминан хизмат қлдим. Хизматимди қадирлап никопат беришти ўннига зимдонга тейлади! Дунёга одалат йўғакан, почча! - деп изақ йиғлади.Махалла камкетам анча сиёсий гапларди гапириб тейлади. Кибрёхон ака хўкматти айниб – ачиб сўкиб Қурумбўйди кирза ўтигига юзларини суртти: - Қурумбўй, ука, сизди партиезга қайтип оза бўсам бўлади? – деди. Қурумбўй Йўлдашвўйди кўрсатип: - Бу масалада абдил кадрга учрашинг - деди. Йўлдашвўй Кибрёхон акага қоғоз – қалам берди. Кибрёхон ака тувалет қоғозига ариза ёзди. Йўлдашвўй аризани Қурумбўйга узатти. Қурумбўй ариза навбатдаги съезд мухокамасига қўйилсин деп резалюсия соберди. Биз анчагача сиёсий гаплардан гаплашиб гурунг қлдик. Бу орада осмонга ой чиғип зимдонга мўралади. Биз учиб юрган кўршапалакларди кўрдик. Уларди қонатлари ойди нурида ялтиради. Кўршапалаклар қандей бахтлик! Уларди хич ким зимдонга тейламейди. Мазза қп учиб юришипти – дедим мен Қурумбўйга. Қорасам Қурумбўй зимдонди дуволига суянип хуррак отяпти. Йўлдашвўям, Мамадиёрам, Махалла камкетам, Кибрёхон акаям, Хуббихонам тирранг қатип ухлашяпти. Мен ойди ёруғидан унумлик пейдаланип тувалетний бумагага шарикавўй ручкаминан ушбу йигирминжи мактупимди ёзишка кириштим. Мактупти ёзиб бўп осмондаги чўмич юлдузига термилип ёттим. Кегин ухлаб қоппан. Ўйғанип миндей қорасам, ҳамма ухлаб ётипти, Хуббихон йўқ. Шашип – пишип дўсларимди ўйғаттим дагин уларга вазиятти чучунтирдим. Биз хойран бўп юқорига қорадик. Юқоридан мелисалар бизга қорап турганакан. Уларди каттаси : - Қана, холқ душмонлари юқорига чиқишче! Сенларминан бир гаплашип қўйейк! - дийиштида, зимдонга норван туширишти. Биз Оббо деп норвандан узун – қисқа бўп юқорига чиғдик. Мелиса боллар бизди тергўв изалятурига опкиришти. Изалятурга кирсак ичкарида Хуббихон ўтирипти тиржайип. - Ҳа , лохлар, қалай энди иях – бияхлар? Хариплар! Хамменгди овозингди манўви диктапўнга ёзвоғанман! Ана ўртақ тергўвчини қўлида турипти! Энди ҳамменг дорга осилишасан, Ватан хойнлари! - деди у ёғоч аяғини қашлап. Кегин терговчи бизга диктапўнди қўйип эшиттирди дагин ҳар – хил қоғозларга қўл қўйдирди. Шундан кегин бизди ташқарига опчиғип сиртмағлари шомолда хуник ликиллаб турган дорларди остига опкелишти. Маҳалла камкетминан Кибрёхон ака шапқат қлинар деп жаллотларга ялиниб – ёлворип йиғлашяпти. Айниқса бошимизга қоп кийдиришятканда маҳалла камкет иштонига сийворди. Жоллотлар бизди энди осмақчи бўп туришувди денг, соқчилар мнорасида турган саллат бола дилбинда буйтип қорап: - Тўқтенар! Чет дуглатлик ҳалиги хравазашитниклар тағин қайтип келишяпти! Уларди катакани духоба дўпписини эстан чиғорип қолдирганакан! - деса бўлама? Бу гапти эшитип жоллотлар бизди бошимиздан қопларди оп, шашип – пишип қўлларимизга бейланган арқонларди чечти дагин, диконглатиб шохона нўмирларга хайдап кетишти. Хозирча шунақа гаплар, Сайтмират ака. Майли индақа бўса тмасам. Барча чет дўлатларда юрган Ватандошларга солом айтип қўясиз. Чексиз эҳтиромминан зулм зимдонидаги укангиз Мизхаппар. 13 ўктабр, 2008 йил. Сохот 11 дан 13 милит ўтти. Барса келмес. Мизхаппарнинг йигирма биринчи мактуби Ота - буваларимиз "Йўқалган пичахти сопи олтин” деп тувра айтишканакан, Сайтмират ака. Хравазашитникларди каттаси қайтиб кеп: - қана мени отамдан қоган казероглик дўппим?! Тезда дўппимди топиб берларинг, эмаса ҳаммангди сўтка берип чатағингди чиғораман - деп шовқум солди. Суриштиришса хравазашитникди дўпписини вертухайлар ташқарига опчиғип тейлаворганакан уни махпус боллар об лезвияминан буйтип кесиб тенг иккига бўлиб чефир қайнатканда чайнахти ушедақан қўлқоп қволишипти. Начайлик логир хравазашитникка ёлиниб: - Жон ака, арзимаган бир эски, яғир тўппини деп бизди сўтка берсез эшиткан қулаққаям яхшўмейди. Хозир бозордан ғирр этип йилт янги тўппи апкелтираман – деди.Хравазашитник иккала аяғини битта этикка тиғип: - Йўқ, менга ўзимди дўппимди топиб берларинг. Акс холда оқибати ёмон бўлади. Мақоламдаги "Сўлим логир” сўзини "Ўлим логир ” жумласига алмаштириб қўяман! Мени дўппимди начайлик логир албастрга булаб хакикатти айткан махбусди ўвзига тиғипти деп оламга жар соламан! - деди. Охири начайлик логир камандуримиз, оламдаги тамоми яалнғаяқларди рохнамаси, йўлчи юлдузи, пайласуп дониш мент олим, доналар доноси, қоғаз уруш похлавани ҳазрати Қурумбўй жаноби олийларини дўпписини интимос қп оп хравазашитникка берди дагин: - Муна, олинг. Йўқалган тўппизди ўннига ўринбўй бўсин. Бу машхур ретсидивис , вахший қизил қорақчи Қурумбўйди табаррук тўпписи! Қоренг муна қизил бешюлдузиям бор. Тўппи жонвор кир – мағарлигидан қатиб ўқ ўтмедақан дубулғага айланган. Муни кечаси кийиб ётсенгиз алахсираб аёлларди номларини айтворганизда хотиниз жуваминан урсаям бошиз ёллимейди- деди. – Да? Ох ти, какрас бизбоп дўппийкану! - деди хравазашитник қозонга ўхшаб қоған Қурумбўйди дўпписини бошига бостириб кийиб. - Қуллуғўсин, ака. Буюрсин. Тепа – тепа йртп кийинг. Энди бу дўппини ювмасак бўмейди. Сейпта Қашқадайрони девзира гуручидан бор. Қўй ёғи – қўй гўшига бир қулинг ўргилсин қўлбола ош қиламиз. Мен қуймақ қлиштиям билмийман. Ома, сўлим логиримизда юз кила – икки юз кила гуручка ош дамлейдақан повур махпуслар бор. Мен шахсан ўчаққа ўт яқиб хизмат қлишка тайярман ўчағ вошида яримтани мейдалап жиззаминан газаки қп – деди начайлик логир. Шуйтип Мамадиёр питомникда емлаб бақилган Апчарка қўйди гўшидан қозонга тейлап ошка уннади. Начайлик качегар. Тутун пуфлап кўзлари ачишип бунни қорайип ўчаққа ўт яқяпти ҳар замонда ўчақ вошидаги орахтан юзта – юзта уриб, жиззаминан газаки қп. Биз савзи – пиёзди арчиб мааааайдалап туврап гуручти увиттик. Мамадиёр масаллиғди қўғириштирятувди Қурумбўй бир ховуч тошминан беш – олтита ёнғоғди қозонга тейлади. Биз хойран бўп: - Камандур, хич жахонда ошкаям тош тайлейдими? – десак у: - Тошминан ёнғоқ тейласа ош таг опкетмейди. Қирмачўмейди век воля не видать - деб ургатган бизга энам рахманлик . Қирмач еган одамди тўйида ёмғир ёғип, ҳамма йўқ кач – кач бўп, келинди кўтариб кетяткан куёв лойда буйтип сийғаниб, пигурни катания бўп йиқилади, хўмми?. Энг ёмони ёмғир яғса илихтрасептагиларга тайяр бахана. Қорапсизки, бир хапта – икки хапта сувит ўчади. Қишлик – қировлик кунда сувит йўқ, газ йўқ, келин - куёв энасини кўради совуғда гилдираб, шейтанчирахти ёруғида исиниб. Потир – путур қп туртиниб шейтанчирахти онтарворишса кўринг томошани. Керасиндан кўрпасига ўт кетади. Я бўмасам сандалда ёткан келинчагди кечаси кўмир элтиб қоса мунга ким жувоп беради? Кўз олдизга келтиринг, эртаминан киёв бола келинчахти буйтип аяғиминан тевип: - Тур кампир, хадип ухлўрасами? Тимсохка ўхшап чўзилиб ётишини қора! Хавлиларди шупириб, қўйларга ем бериб, молларди тагини тозаламесами! – деса бечара келинчахти кўзларини қорачиғлари пласмасса туймаларга ўхшаб буйтип шиптка питиб ётса, ўн гулидан бир гули очилмей… Шу чун қирмач емаш керакда, одам. Қирмач бўмаслиги ичун ошка тош, ёнғоқ жуда бўмаса падшибникларди пўлат соққаларидан тейлаш керак - деди. Биз камандурди хўкми хўк дедик дагин, қўғирилган қайлага гуручти тейлап, арқасидан сув соб изақ қайнатдик. Кегин ошти дамладик. Ошти сузувдик начайлик товоқдаги половди "Қурумполов” деп мақтаб - мақтаб хравазашитник ўтирган камерага опкириб кетти.Бир маҳал камерада тўс – тўпаланг бўп, хравазашитник начайлик логирди айниб – ачиб сўкти: - Вей, ошда тош бор деп бир оғиз огохлантирип қўймейсами, аблах! Тилла тишларимди синдирдингку! - деб бақириб вой – войлади. Начайлик логир шашип қоб: - Ўртақ каровазашитник, сан. городда қўли гул устаматоликлар бор, чишларизи шес секунтта суғирип янгиттан қўйиб қўйишади. Муна менда Никалейди тилла тангасидан бор. Чиста лелингратский. 583 пробалик тилла. Ишанмасез тишлаб кўринга - деди. - Э, начайлик, қанақа одамсан?! Қани истаматўлигинг?! Қайда сангўринг, Қурумполов? Мен гўшт деп ўйлаппан. Тошакан, падаринга лаънат! Бир тишлашимди биламаааан, бинаса қирс этип кўзимдан ўт чиғип кетти. Ҳа, онагинангди палан – пистон… Начайлик сўлим логир тез ярдамга тилпон чолувди бир зумда врачлар бургадаси кеп хравазашитникди насилкага соб лазаретка қорап чопишти. Улар лазаретка кириб кетиб анчадан кегин чиғишти. Хравазашитникдиям опчиғишти. - Муна, чишларизиям чирейлиқ қп туврилап қўйишти – деди начайлик логир хравазашитникка қораб. Хравазашитник бир нарсалар деди, биз чучунмадик. Нега десангиз, Сайтмират ака, хравазашитникди сариқ туника қопланган тишлари бир бирига тувра кемей, шунча уринсаям ўвзи ёпилмади. Хуллас минаса қп хравазашитникди кузатишкач логир махмурияти бизди яна зимдонга тейлади. Маъюс – маҳзун кузги шамоллар заъфар хазонларди совуриб бир маҳал чириган баргларминан баклажка, салапон халталарди эйналтирип – эйналтирип зимдонди ичига тейлади. Турпахларам шувиллаб тушти. Шуйтип усти – бошларимиз, чачларимиз турпақ бўп ўйланиб ўтирсак бир пайт Мамадиёр "Эврикаааа! ” деб бақирворувди юрагимиз тушиб қолей деди. - Мени мийямга бир пиласўпик пикр кеп қолди - деди Мамадиёр ховлиққанидан напаси ўвзига тиғилип. - Қаннай чиғин пкр? - деди Қурумбўй қизиғип. – Миндей ўйласам, партиямизди озалари хаддан ташқари кўпайиб кетипти. Мен "Хато мошинаси” номлик натсионал демакратлар партиясини тузиб қудратлик кучларимизди бўлиб тейлап мувозанатка келтирмақчиман! Қоролим қатъий ! – деди Мамадиёр. Биз энди уни гапларига эхтироз билдирмоқчийдик, тепадан саллат боллар зимдонга норван тейлади. Хойран бўп турсак, начайлик логир қўлидаги кўвани ўвзига тутиб: - Қана эмаса, хурмахлик қизил яланғаяқлар зимдондан чиғинглар! Силар энди озодсилар! – деди. Биз баттар хойран бўп: - Ё, пирай! Нўхатки? Юқорида нималар бўляпти ўзи, начайлик?! Нима, мухалипат кеп, ревалусия бўп, хўкмат ағдарилдими? –дедик. - Э, йўқ, аксинча бизди зимдонга ўннатилган қўнғизларимиз сизларди иккига бўлинганинарди мағлум қилди. Бўлинганинар ичун хўкматимиз, қоловрса прзднтимиз номидан силарга котта раҳмат! Силар энди хўкматка хавпликмассилар! Зимдондан чиғип бемалол уйинарга кетўринар! Хохласенар чет дўлатка ўтип кетийнар! Хохласенар изақ сайёраларга кўчиб кетинар - деди начайлик логир. Шуйтип денг, зимдондан чиғип Барса келместан аптабўзга ўтирип уйга жўнадик.Мен аптабўзди айнагидан буйтип қорасам, рация ушлаган мелиса боллар бизга чес бериб туришибти. Хозирча шунақа гаплар. Майли эмаса, Сайтмират ака. Барча мухалипат, тамоми махаллийпатчиларга солом айтинг. Ҳурматминан амниса тийип зимдондан чиққан укангиз Мизхаппар. 19 ўхтабр, 2008 инжи йил, кундуз сохот 4 дан 08 милит ўтти. Барса – келмес - Тошкент аптабўзи. | |
| Категория: Ҳажвиялар | Просмотров: 1147 | Добавил: valfajr | |
| Всего комментариев: 0 | |
