Холдор Вулқоннинг ижодий саҳифаси.

A. А. С. А!

Сайтмират ака ! Вақит танқислигидан Ассалому Алайкум, Сайитмират ака! Дийишти ўннига шуйтип қисқагина  А. А. С . А ! деп хаяжонминан қўлларим қалтирап  сизга нўбатдаги махтупимди ёзяппан. Қурумбўй биринжи рўзғориминан ярашвоп Чапайип шахрига кўчип кетканидан хавариз бор. У хотинини дўканида хитай таварларминан сўвда қип  юрип  яқинда  биздиям ишминан таминлаганиди. Биз мен, Йўлдашвўй Мамадиёр учаламиз ўши дўканда навбатминан қоровуллик қилятувдик. Ўши дўканда ишлап ўши дўканда  яшап  дсангиз,  ўши   дўкандан   Мачиткаям қахнариттик. Бир куни шомди ўқиб келейк деп Мачитка қорап кетяссак мағрипданма ё машриқдан шиддахлик бўрон кўталлип ҳаммайўғди ағдар тўнтар қиб томларди шийпирларини , панникларди пилонкаларини, туникаланни учириб дарағларди илдизиминан қўпорип тейлади. Магазимдиям   томи   кўталлип   хитай таварларам чирпирап  айналип   биряғларга   учип   кетти.Хитайга  қайтип   кетишти   шкилик. Қорасам Қурмбўям бутка михланган Исо Масихти сингари осмонга  ровона   бўляпти. Йўлдашвўй жон - жахтиминан Қурумбўйди аяғига осилувди Қурумбўйди саламандура патинкалари чечилип кетти дагин, енгил бўп баттар  юқорилади. Буйтип сарасап сосам бизам осмонда учип юриппиз. Устивошларимиз шомолда парашутти сингари шишип самалёттан сакраган десантчиларга ўхшап бир – биримизди қўлларимизди ушлап халқа бўп айланаип учариттик. Жуда изақ учтик. Бир маҳал мени бошим минасага   тааарс   айтип   тийип қушимдан кетип   қолдим. Вўзимга кесам дўсларимминан қандейдур бир акиян соҳилида ётиппиз. Бошимиз устида чайкалар шовқум соб чийиллап қумдаги саёз тиниқ сувларди кечип аяғлари ингичка тумшуқлари узун ғалати қушлар изиллаб югирип юришипти. Аяғимга буйтип қорасам пойма – пой ўтигларим йўқ. Пайтамам қопти холос. Қурумбўйди английский шимини арқаси ширўкий экран бўп йиртилиб кетипти. Мен ўннимдан турип дўсларимди тевип ўйғаттим. Уларам ўзига келип ўнниларидан туришти.

Қорасак қум тепаликлариминан қопланган оролга кеп қоппиз. Қизиғип тепага қорап юрдик. Қизиган қумлардан аяғларимиз куйип қумларга ботиб юрип юқорига чиққан пайтимиз сийғанип яна паска чушип қоғанимиз ёмон бўлди. Биз тиришиб юқорига ўрмалаб бир нарса қип қумтепага чиғиволдик. Чиғип теваракка қорасак ҳамма йўқ қум. Биёбон. Унда - мунда кактус, саксавулллар кўннип турипти. Янимдаги саксавулдан бир метр келадиган эчкиэмар чушип бизга тейланувди юрак талағимиз чиғип ура қочдик. Шуйтип қумтепалардан ошип бир манзилга етканимизда чарчап сулайип қолдик. Мамадиёр денгиз касалига чолинганми ё кўзига сахро миражи кўринганми вўзидан вўзи ашилла айта бойлади: - Белеееееет мўй пааааарус адинўўўўўўўўкий! На понеее истальних кааараблей! Биз ямтани урвоган пиёнистага ўхшап гандираклап яна олға интилдик. Қоннимиз очип чанқап кеттик. Шуйтип чанқааааб турсак қумда битта калтакессак арқасидан майда из қолдирганича думини кўтариб реактивний тезликминан югирип бир зумда кўздан ғойип бўлди. - Думини кўтарип наминча тез югирмаса. Секинрақ юрса бўмиймикан? - деди калтакессакдан хапа бўп Йўлдашвўй.

- Шуйтип думини кўтарип тез югирмаса қумда аяғлариминан қонни куйип қолади – деп чучинтирди Қурумбўй.

- Биелларда захарлик илонларминан чаянларам бомикин? - деди Мамадиёр яна битта қумтепани запт этей деганимизда. Бир махал тепаликка чиққан Қурумбўй: - Ё, палак! Анавини қоренар! Шаҳар ! Шаҳарди кўряппан! - деп бақирди. Бизам шашип - пишип Қурумбўйди янига чиғип қорасак ростанам антиқа шаҳарга кўзимиз чушти. - Яна бу сароп бўмасин – деди Мамадиёр. - Тувра! - дедим мен. Биз ўн тўққизинчи асир русумида қурилган гўзал апсонавий шаҳарга қорап юрдик. Борсак у шаҳар иморатлари қумдан қурилганакан. Пойдеволидан тортип томигача қум. Шахар марказига борсак эйнига пўстак камзил, пўстак лунги бошига тошбақани касасини кийвоған минглап одамлар янги қурилаяткан қум иморатда ишлашаритти. Улар тинмей ишлариттики биз борип Хорменар десагам бор бўнг дийишмади. Кегин билсак улар гапирмасакан. Йўқ, улар соқовмас, уларди ўвзилари ипминан тикилганакан. Улардан биттаси бизди янимизга кеп қумга чўпахминан ёзди: - Ўқисак : - Мийманлар Қумгирдоб   дўлатини   пайтахти  Қумтекин  шаҳрига  қуш кепсилар.Мени атим Қумқурбон. Шу қуриляткан иморахланни бош пларапиман. Бу оламшумул қумминора осмонга етмагунча қурилишти тўхтатмимиз деп қасамёт ичканмиз. Шу минора арқалик ойга чиғип кўсмўсти запт этмахчимиз. Кегин Марсти запт этип уеллардаям қумдан миноралар қурамиз. Холасенар силардиям ишка оламиз. Битта шартминанки гапирмейсилар. Нмагаки, бу юртта гапириш оғир жиноят хесопланади. Лақиллап ҳар – хил бўхтон, майда иғво, ғийбахланни гапирип юришка бизди вахтимиз йўқ.. Силарам анўви швейная мастрская деган жейтка кирип ўвзинарди тиктирвонгнар. Уерда ҳар чевар йигихлар бор ўвзинарди қалмахти жилкасиминан модний қип тикип қўйишади. Агар тиктиргани пулинар йўғўса унда ямахчилик дўканига киришинарга тувра келади. Иетта хайрия супатида ўвзинарди мумланган ипминан бепул тикип ярдам қилишади. Гапиришти тўқтатинар. Жуда бўмаса имо ишораминан гаплашишинар мумкин. Гапирсенар аяқ қўлинарди бейлап акиянга чўктирамиз. Бизда қонун шунақа! - деп ёзип қўйди.

Қурумбўям битта саксавилди чўпагини оп қумга ёзди: - Биродар ўйнап гапирсенам ўйлап гапир деган машойихлар, век воле не видать. Бу ўвзимизди тиктирвосак қайтип ўвқатланамиз? Қурумбўйди ёзганларини ўқип Қумқурбон яна ёзишка чушти. Биз кўпроқ ишлеейк деган махсатминан вақитти тежаш учун ўвқатти овқат қуйиш калонкаларидан ошқозонимизга қуйволамиз. Ошқозонимиз  мисоли   бензабак. Мисолчун “Атала” деган ўвқатти кнўпкасини боссак аптамат ошқозонимизга тўлдирип атала қуяди. Дастахондиям, истолдиям, идиштиям, қошиғдиям кераги йўқ. Муни   устига  биздаги   қурилишларда   истрўй   матрёл ишлатилмейди. Қум  текин.   Яъни  бепул. Керах   бўса   бошқа  мамлакахларданам   қўшимча   қум   сотволамиз...

Қурумбўй Қумқурбон ёзган гапларди ўқип яна қўлига чўпак олди дагин, ёза бойлади: - Идинннннаху казйўл диктатр! Вўзинг ўвзингди тиктирип юрўр! Биз гапирўрамиз! Дадрастуйт слабодасловуя! - деб ёзип қўйди. Ёзмасаям бўларакан. Нмага дсангиз Қумқурбон қурилишта ишлаяткан дўсларини буйтип имлап чақирди. Ўвзи тикилган оломон етип келувди Қумқурбон қумга бинасалар деп ёзип уларга воқияни чучунтирди. Ғазапланган оломонди ўвзилари чакидан сўкилип кетей деди. Бир маҳал улар бизга тейланувди биз ура қочтик. Лекин улар Йўлдашвўйминан Қурумбўйди тутип тагига босвоп дод дегизганича уларди ўвзини бугузминан тешип мумланган ипда тика бошладилар. Қурумбўйминан Йўлдашвўйди ўвзилари қон бўп кетти. Мен Қурумбўйди  телвахранителиманта. Дўсларимди   қутқариш   учун  қоратеминан   трнўпка   қип   турип: Кийййй АААААААААА! Деп бақирворувдим чўчип ўйғанип кеттим. Қорасам дўканди қоровулхонасида ухлап қоғанаканман. Э, ҳайрият, чушимакан деп ўннимдан турдим дагин тахорат об саҳарлик қиб бомдод номозига тайяргаллик кўрдим. Майли эмаса, Сайтмират ака. Айткандай , рўза туттизми? Ўўўў, яхшию. Муборак бўсин. Эҳтиромминан укангиз Мулла Мизхаппар.

6 инжи сентабр, 2009 инжи йил, сохот 3 дан 52 минт ўтти.

Чапайип шаҳри. Хитай тавар сотиладигон хусусий магазим.