Холдор Вулқоннинг ижодий саҳифаси.

ФАОЛИЯТ
 
Кутилмаганда мени вилоят ҳокимлиги қошида очилган “Маънавият ва маърифат” Марказига ишга таклиф қилишди. Янги ишга ўтиш учун хужжат тайёрлаб юриб мактабга келсам,  10-“А” синф  ўқувчилари мени ўраб олишиб нега дарс бермай қўйганимни сўрашди. Мен бошқа ишга ўтаётганлигимни айтдим. Шунда қизлар йиғлаб: - Домла, сизга ўрганиб қолган эканмиз, етимга ўхшаб қолдик - дейишди.
Мен уларни тинчлантириб: - Энди менинг ўрнимга

БЎРОНЛИ  ЗУЛМАТЛАР

    Бишкекка яна баҳор келди. Бугун эрталаб ошхона деразасидан кўриниб тургувчи дарахтда олмахонга кўзим тушди. Бишкек аллеялар, парклар, бульварларга бой шаҳар бўлиб, дов-дарахтларида олмахонлар кўп. Улар одамдан қўрқмайди. Агар бу олмахонлар бизда бўлса борми, уларни бизнинг шўх-шаддод болалар аллақачон чўзма билан уриб ўлдиришган

Хикматли дунё


Қишлоғимизда Қозоқ эшон деган темирчи бўларди. Юксак муомала маданиятига эга бу инсон хуш муомиласи билан ҳар қандай ёвуз одамни ҳам сехрлаб ўзига  махлиё қила олар, худди қор ғижирлаётганга ўхшаш товуш билан гапирарди. Қозоқ эшон баъзан пиёда баъзан велосипед миниб кўчадан ўтиб қолар, барча билан бирдай қўлини кўксига қўйиб саломлашар, ҳатто

Эх, Бишкек, Бишкек!

Бишкекда бизни ўзбек қочқинлардан бири, истеъдодли журналист Тўлқин Қораев кутиб олди. У  бизни   ўзи ижарада яшаётган уйига олиб кетди. Икки қаватли уйнинг биринчи қаватидаги у квартира Республика жиноят қидирув  бошқармаси билан  СНБ биноларининг ўртасида жойлашганди.
Тўлқин Қораев қорачадан келган, новча бўйли, юрганда худди ер ислохатида камбағалларга  томорқа  улашаётган комсомол “землемер” сингари  ка-атта – катта қадам ташлаб юргувчи  журналист эди. Унинг буклаб жамласа сумкага айланиб қолувчи сув ўтмас жойномози бўлиб, беш вақт  номоз қилар, Бишкек шахри марказидаги масжидда ўқиладиган  жумъа  намозларига мунтазам  қатнарди.
Тўлқиннинг  бағри кенглик фазилати сабаб ўзбек қочқинлари деярли ҳар куни унинг уйига йиғилар, унинг “ноутбук” компьютеридан ва телефонидан  фойдаланар, ваннасида чўмилиб, кир ювадиган машинасида кийимларини ювиб кетишарди. Тўлқин пул сўрасанг йўқ демай бериб, у қарзни то ўзинг олиб бориб бермагунингча сўрамайдиган қўли очиқ  инсонлар  туридан эди. Тўлқин Қораевдан ўзбек қочқинлари фақат яхшилик кўрдилар.

Ҳангомаи Хайитвой.


Бишкекдаги қочқинлар ичида Наманганлик Хайитвой Қўзиев деган  кимса бўлиб, юриш туриши , феъл атвори билан 3 рейх фюрерини  эслатар, у баъзан:
-Мабодо ман давлат теппасига кесам, халқимиззи эзган зўлимлани, пўрахўрлани, битта қўйма девўрга тираб ўтиб ташлайма – дер